12 Eylül sabahı neredeydiniz ? - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

08-20-2010, 16:51

Hâlâ hayatımızı etkileyen 12 Eylül darbesi ilginç bir kitaba konu oldu. 114 sanatçı, ‘12 Eylül Sabahı’ adlı kitap için o dönemde yaşadıkları, bir kısmı trajikomik olan olayları anlattılar

Heyamola Yayınları tarafından yayımlanan 12 Eylül Sabahı adlı kitapta, 99 yazar ve 15 çizerin 12 Eylül 1980 sabahı nerede olduklarına ve neler hissettiklerine dair anlatımları yer alıyor. 114 sanatçı, editörlüğünü Ömer Asan’ın üstlendiği kitap için 12 Eylül sabahı darbeyi nasıl öğrendiklerini ve sonrasında başlarına gelenleri anlatmış. İçlerinde o sırada 1.5 yaşında olup anne ve babasının gözaltına alınışına şahit olanların yanında, başlarından trajikomik olaylar geçenler de var.

Kapısına dayanan silahlı askerleri görünce “eyvah gidiyoruz” diyen ney sanatçısı Süleyman Erguner, silahlı askerlerin arasında çıktığı yolculuğu Harbiye Orduevi’nde askerî darbeyi yapan beş komutanın karşısında ney çalmak için son bulduğunda derin bir “oh” çeker. Bir başkası “ekmek almaya çıkıp” tam on bir yıl sonra yurtdışından memleketine dönebilir.

O geceyi anlatanlar arasında darbeyi bir telefonla öğrendikten sonra Kenan Evren’in Basın Danışmanı olan Ali Baransel de var.

Adalet Ağaoğlu:

Aydınlarımızdan güzelin güzeli yazar dostumuz Muzaffer İlhan Erdost’un yayımcı kardeşi, gencin genci İlhan Erdost, Mamak Cezaevi’ne ‘kaldırılıyor’. Götürülürken dövülüyor, dövülüyor.

Dün öldü. Dövüle dövüle... Muzaffer kardeşimin baba gibi kol kanat gere gere yetiştirdiği kardeşi İlhan. Ya anne, ya kardeşler, ya çocuklar? Ne edecekler yanmaktan, çırpınmaktan başka? Hepsi serinkanlı, çalışan insanlar. Ne demeli? Teselliyi nasıl geçerli kılmalı.

Adviye Erbay:

Ağabeyim; Demir Yumruk operasyonu- 204’lerle birlikte 27 Kasım 1980 gecesi gözaltına alındı ve iki ay Emniyet Müdürlüğü’nde kaldı. İki ay sonra Mamak Cezaevi’ne onu annem ve babamla birlikte ziyarete gittiğimizde kollarının tutmadığını ve sol kulağının duymadığını söyledi bize... Ben cezaevi olarak kullanılan binadan dışarı çıktığımda hüngür hüngür ağlamaya başladım.. Oradaki herkes “Burada ağlanmaz” diye beni azarladı.. Ağabeyimin ölümüne kadar uzanan yaklaşık iki yıllık dönemde, ziyaret günlerinde onun kırılmış gözlüklerini sık sık yaptırmak durumunda kaldık. Bundan da kolayca anlaşılabileceği gibi Mamak Askeri Cezaevi’nde sürekli dövülüyorlardı... Ağabeyim daha sonra Ana Dev-Yol davasına bağlandı, ancak münferit bir davadan ceza aldığı için sivil cezaevine nakledildi ve kaçmaya karar verdi. Gözaltına alınışından yaklaşık iki yıl sonra kaçtı ve 4 gün sonra İstanbul’da nişanlısının evinde, polisler gelince intihar etti.

Süleyman Erguner:

Kapıyı açar açmaz karşımda silahlı askerleri görünce şaşırmıştım. Görevli astsubay; “Süleyman Erguner burada mı oturuyor?” diye sordu. Heyecanla, “Evet, benim” dedim. Arama mı yapacaklar yoksa beni de alıp götürecekler miydi? Geride kalan günlerde farkında olmadan bir şey mi yapmıştım, birisi mi iftira attı, diye birkaç saniyede bunları düşündüm. O sırada, annem; “Oğlum ne oluyor, kim o?” diye kapıya gelip askerleri görünce zaten yüksek olan tansiyonu sanırım o zaman tavan yapmıştı. Durumu anlayan astsubay, bizi rahatlatan geliş sebebini açıkladı: “Süleyman Bey, lütfen hazırlanın, neyinizi de alın, orduevine gideceğiz” dedi. Ama annemi teskin edene aşk olsun. “Komutanım, benim oğlum bir şey yapmadı ki?” “Tamam, anne, zannettiğin gibi değil. Bak, neyimi de alacağım orduevine götüreceklermiş, sanırım paşalara/komutanlara çalacağız, diyerek onu sakinleştirdim....Harbiye Orduevi’nde Org. Kenan Evren ve diğer komutanlar, konserin başında yaptığım ney taksimini can kulağıyla dinliyorlardı.

Taraf - Istanbul - 20.08.2010

08-20-2010, 16:51	#1
Kullanıcı Adı Özgür Çağrı	12 Eylül sabahı neredeydiniz ? Hâlâ hayatımızı etkileyen 12 Eylül darbesi ilginç bir kitaba konu oldu. 114 sanatçı, ‘12 Eylül Sabahı’ adlı kitap için o dönemde yaşadıkları, bir kısmı trajikomik olan olayları anlattılar Heyamola Yayınları tarafından yayımlanan 12 Eylül Sabahı adlı kitapta, 99 yazar ve 15 çizerin 12 Eylül 1980 sabahı nerede olduklarına ve neler hissettiklerine dair anlatımları yer alıyor. 114 sanatçı, editörlüğünü Ömer Asan’ın üstlendiği kitap için 12 Eylül sabahı darbeyi nasıl öğrendiklerini ve sonrasında başlarına gelenleri anlatmış. İçlerinde o sırada 1.5 yaşında olup anne ve babasının gözaltına alınışına şahit olanların yanında, başlarından trajikomik olaylar geçenler de var. Kapısına dayanan silahlı askerleri görünce “eyvah gidiyoruz” diyen ney sanatçısı Süleyman Erguner, silahlı askerlerin arasında çıktığı yolculuğu Harbiye Orduevi’nde askerî darbeyi yapan beş komutanın karşısında ney çalmak için son bulduğunda derin bir “oh” çeker. Bir başkası “ekmek almaya çıkıp” tam on bir yıl sonra yurtdışından memleketine dönebilir. O geceyi anlatanlar arasında darbeyi bir telefonla öğrendikten sonra Kenan Evren’in Basın Danışmanı olan Ali Baransel de var. Adalet Ağaoğlu: Aydınlarımızdan güzelin güzeli yazar dostumuz Muzaffer İlhan Erdost’un yayımcı kardeşi, gencin genci İlhan Erdost, Mamak Cezaevi’ne ‘kaldırılıyor’. Götürülürken dövülüyor, dövülüyor. Dün öldü. Dövüle dövüle... Muzaffer kardeşimin baba gibi kol kanat gere gere yetiştirdiği kardeşi İlhan. Ya anne, ya kardeşler, ya çocuklar? Ne edecekler yanmaktan, çırpınmaktan başka? Hepsi serinkanlı, çalışan insanlar. Ne demeli? Teselliyi nasıl geçerli kılmalı. Adviye Erbay: Ağabeyim; Demir Yumruk operasyonu- 204’lerle birlikte 27 Kasım 1980 gecesi gözaltına alındı ve iki ay Emniyet Müdürlüğü’nde kaldı. İki ay sonra Mamak Cezaevi’ne onu annem ve babamla birlikte ziyarete gittiğimizde kollarının tutmadığını ve sol kulağının duymadığını söyledi bize... Ben cezaevi olarak kullanılan binadan dışarı çıktığımda hüngür hüngür ağlamaya başladım.. Oradaki herkes “Burada ağlanmaz” diye beni azarladı.. Ağabeyimin ölümüne kadar uzanan yaklaşık iki yıllık dönemde, ziyaret günlerinde onun kırılmış gözlüklerini sık sık yaptırmak durumunda kaldık. Bundan da kolayca anlaşılabileceği gibi Mamak Askeri Cezaevi’nde sürekli dövülüyorlardı... Ağabeyim daha sonra Ana Dev-Yol davasına bağlandı, ancak münferit bir davadan ceza aldığı için sivil cezaevine nakledildi ve kaçmaya karar verdi. Gözaltına alınışından yaklaşık iki yıl sonra kaçtı ve 4 gün sonra İstanbul’da nişanlısının evinde, polisler gelince intihar etti. Süleyman Erguner: Kapıyı açar açmaz karşımda silahlı askerleri görünce şaşırmıştım. Görevli astsubay; “Süleyman Erguner burada mı oturuyor?” diye sordu. Heyecanla, “Evet, benim” dedim. Arama mı yapacaklar yoksa beni de alıp götürecekler miydi? Geride kalan günlerde farkında olmadan bir şey mi yapmıştım, birisi mi iftira attı, diye birkaç saniyede bunları düşündüm. O sırada, annem; “Oğlum ne oluyor, kim o?” diye kapıya gelip askerleri görünce zaten yüksek olan tansiyonu sanırım o zaman tavan yapmıştı. Durumu anlayan astsubay, bizi rahatlatan geliş sebebini açıkladı: “Süleyman Bey, lütfen hazırlanın, neyinizi de alın, orduevine gideceğiz” dedi. Ama annemi teskin edene aşk olsun. “Komutanım, benim oğlum bir şey yapmadı ki?” “Tamam, anne, zannettiğin gibi değil. Bak, neyimi de alacağım orduevine götüreceklermiş, sanırım paşalara/komutanlara çalacağız, diyerek onu sakinleştirdim....Harbiye Orduevi’nde Org. Kenan Evren ve diğer komutanlar, konserin başında yaptığım ney taksimini can kulağıyla dinliyorlardı. Taraf - Istanbul - 20.08.2010

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)