Türkiye 27 Mart 1994 yerel seçimleri sonucunda Millî Görüş Belediyeciliği ile tüm yurtta tanışmış oldu. Bu seçimler pek çok büyükşehir dahil tüm yurtta Refah Partisi’nin bir yerel seçim zaferiydi. Bu seçimler Refah Partisi iktidarını da müjdeliyordu.

Nitekim seçimlerin üzerinden daha bir hafta geçmişti ki, Çiller Hükümeti beklenen kararları 5 Nisan 1994 tarihinde alıverdi.

Siyaset ve ekonomi tarihimize "5 Nisan Kararlan" olarak intikal eden bu kararlar sadece ekonomik tedbirleri öngörmüyor, bunun yanında ve bilhassa yeni seçilen Refahlı Belediye Başkanları'nı hareket edemez hale getirmeyi amaçlıyordu.

Bu bakımdan 5 Nisan Kararları mahalli yönetimler için adeta bir siyasi darbeydi.

5 Nisan Kararları’nın Belediyelerle ilgili kısıtlamaları neydi, önce ona bakalım:

¦ Ürünlere yüzde 100 zam!

Bu karar, Belediyelerde çalışan personeli ister istemez maaş zammı talebine zorlayacak ve bu durum Belediye Başkanları'nı ister istemez sıkıntıya sokacaktı.

¦ Kamuya (Belediyeler dahil) personel alım ı yasak!

Bu karar, seçilmiş Belediye Başkanları'na, Özellikle Refah Partili Belediye Başkanlarına "Belediye'de kimi buldunuzsa, onunla çalışacaksınız, sakın yeni eleman almaya kalkmayın!" diye göz dağı vermek demekti.


¦ Belediyelere ödenen vergi kesinti oranı yüzde 9'dan yüzde 8'e iniyor.

Bu karar, "Ey Refahlı Belediye Başkanları! Seçimden önce halka şunu yapacağız, bunu yapacağız, diye atıp tuttunuz. Bir defa size gönderilen para memur maaşına yetmiyordu. Şimdi biz bu parayı da azaltıyoruz! Haydi, yapın bakalım, vaat ettiğiniz hizmetleri!" diye meydan okumaktı.

Ek vergilerden Belediyelere artık pay yok!

Bu karar da bir önceki gibi aynı amaçla alınmıştı.

¦ Belediyelerin Kamu'ya (Sigorta, PTT, TEK gibi kurumlara) olan borçları,
İller Bankası tarafından kendilerine gönderilecek aylık tahsisattan kesilecek

Hükümetin aldığı en acımasız ve Belediye Başkanları'nı şoke eden karar da buydu! Zira Refahlı Belediye Başkanlarımdan önceki DYP veya SHP'Iİ Başkanlar, görevde iken DYP ve SHP Hükümetinden azami ölçüde mali ve idari desteği görmüş ve söz konusu kamu kurumlarına aşırı ölçüde borçlanmışlardı.

Yukarıda bir vesile ile belirtim ki,sadece İstanbul, Ankara gibi iki büyük şehirde SHP'ii Belediye Başkanları, Refahlı Belediye Başkanları'na tam BEŞ TRİLYON TL. BORÇ devretmişlerdi.

DYP ve SHP'ii Belediyeler, sigorta borçlarını ödememişler, ses çıkarılmamış; elektrik borçları ödenmemiş, bir şey dememişler; telefon faturaları açık duruyor, neden ödemiyorsun, diye soran yok! Daha acısı memuruna, işçisine üç dört ay maaş borcu birikmiş, personel de işimden olmayayım diye bir şey diyemiyor!


Velhasıl Refah Partili Belediye Başkanları daha göreve gelir gelmez sırtlarına trilyonlarla borç yükü yüklenmiş! Ve bu sabık borçlar, şimdi bu kararlara dayanılarak, İller Bankası'ndan Belediyelere gönderilecek tahsisattan derhal kesilecek şayet üste para kalırsa kendilerine gönderilecek! Bu başkanlar da gelen parayla hizmet yapacaklar?

¦ Belediye malları Belediye borçlarına karşı haczedilebilecek!

Benim Fakülte'de okuduğum yıllarda İdare ve İcra Hukuku alanında ilk bellediğim prensiplerden birisi "Kamu Mallarının haczedilmezliği" idi. Ve şimdi Çiller Hükümeti bu prensibe bir darbe vuruyor ve SSK, TEK, PTT gibi alacaklı kuruluşlara adeta "Gidin! Belediyelerin nesi var, nesi yoksa haczedin ve alacaklarınızı alın!" demek istiyordu.

¦ Belediye personelinin maaşları dondurulacak!

Her şey gün gibi açıktı. Çiller, Hükümet adına alınan bu kararlarla, özellikle Refah Partili Belediye Başkanları'nın ellerini kollarını bağlıyor, böylece hem onları hizmet veremez duruma sokmak istiyor, hem de onları seçen halkı 5 Nisan 1994 Kararları ile ağır bir şekilde cezalandırıyordu.

Kafasındaki kırk tilkinin kuyruğunu birbirine değdirmeden gezdirmekte mahir olan Hanım Başbakan Tansu Çillerin hesabı işte buydu!

Amma!


Türkiye'de bir Refah Gerçeği vardı ve Türkiye'de bir Erbakan vardı!


Erbakan Hoca'nın hiç ağzından düşmeyen sözlerinden birisi şudur:


"Korkmayın, endişe etmeyin, kuvvet ve kudret sahibi Cenab'ı Allah'tır"


Ve bir sözü daha: "İnanç tekeden süt çıkarır!"

İşte ağır borçlar sebebiyle zaten para sıkıntısı çeken Belediye Başkanları bir de bu kararların alınmasıyla şaşkına döndükçe, Erbakan Hocamız onları bu iki veciz ifade ile motive ediyordu.


Ne Oldu, 5 Nisan Kararlarının Sonu?

Refah Partisi Meclis Grubu, 5 Nisan Kararları'na karşı her cepheden taarruza geçti ve bir ay sonra 8 Mayıs 1994 günü, Hükümetin Meclis'ten geçirmeye çalıştığı bir ek vergi kanununun müzakeresi sırasında, verdiği bir önerge ile Belediye borçlarının ödenmesini bir yandan 36 aylık taksitlere bağlanmasını sağlarken, diğer yandan bu borçlar üzerindeki faiz ve gecikme zamlarını kaldırmaya muvaffak oldu. Böylece bütün Belediyeler Refah Partisi'nin bu girişimi ve başarısı sayesinde rahatlatma imkanına sahip oldular.


5 Nisan Kararları üzerinden bir yıl geçtikten sonra ise görüldü ki bir yıl önce alınan bu haksız ve maksatlı kararlar Refahlı Belediye Başkanları'nın değil, ama bu kararları alan Tansu Çiller ve O'nun başında bulunduğu Doğru Yol Partisi'nin önce koalisyon ortaklığını, sonra da iktidar olma gücünü yedi, bitirdi.

Konu tamamen bilgilendirme amaçlıdır... Siyasi değerlendirme yapmayınız... Yapılan siyasi yorumları YÖNETİCİ Kardeşlerin silmesini rica ediyorum...

Selametle...