‘Herkes kötü bir ben iyiyim’ (!) - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**ÜMİT-AK** · 06-28-2010, 12:05

Ucub sahibi şükretmeyi bilmez
(kendini begenmek)
Ucub sahibi olan kimse, Allahu Zülcelal’in kendisi hakkındaki tevfik ve yardımını, kendi şahsî hüneri zanneder ve bu sebeple, O’na hamd ve şükretmek yerine, kendi kendini övmeye ve göstermeye çalışır.

Bir misal vermek gerekirse Allahu Zülcelâl imtihan için Karun’a çok miktarda mal vermişti, kendisi ise bu olayı: “Bu mal, benim ilim ve hünerimin sonucudur.” (Kasas; 78) diyerek değerlendirmiştir.

“Fakat onun bu nankörlüğü, kibri ve ucubu (kendini beğenmesi) üzerine Allah kendisini malıyla birlikte yerin dibine geçirdiği zaman, onun ilim ve hüneri ortalıkta görünmemiş ve onu kurtarmamıştır.” (Kasas; 81)

İmam Şa’bi şöyle anlatmıştır: “Bir kişi vardı. Yürüdüğü zaman, daima bir bulut ona gölge yapardı. Bunu gören günahkâr ve fasık bir kişi: ‘Ben bu adamın yanına gideyim, belki Allah onun hürmetine beni affeder.’ dedi. Üzerinde bulut bulunan kişi, yanına gelen bu adamı küçük görüp: ‘Bu günahkâr ve fasık adam, nasıl beni gölgelendiren bulutun altında yürüyebilir?’ dedi. Ayrıldıkları zaman, bulut o kimseyi terk ederek, o fasık adamla beraber gitti.”

‘Herkes kötü bir ben iyiyim’ (!)

Ucubun en tehlikeli afetlerinden biri de insan kendisinin kurtuluşa erdiğini ve hayır yapmaya ihtiyacı kalmadığını sanarak, hayır yolunda çalışmaktan geri durmasıdır. Bu da apaçık bir helâktir. Bilhassa hizmet ehli, buna çok dikkat etmelidir.

Meşruk rahmetullahi aleyh demiştir ki: “Bir kula ilim olarak; Allahu Teâlâ’dan korkması yeter. Cehalet olarak da amelini beğenip ucuba kapılması yeter.”

Bir gün İsa aleyhisselama: “Ey Ruhullah! Nasılsın?” diye sormuşlar. İsa Aleyhisselam, bu soruya karşılık şöyle bir cevap vermiştir: “Ben öyle biliyorum ki yeryüzünde benden daha fakir kimse yoktur. Benim ruhum benim elimde değil, sıhhatim benim elimde değil, açlığım ve susuzluğum benim elimde değil, yani bütün her şeyim başka bir Zat’ın elindedir. Böyle olan bir kimseden, yeryüzünde daha fakir biri var mıdır?”

İşte, her insanın hali aynen böyledir. Yememiz, içmemiz, kuvvetimiz, hastalığımız, ölümümüz, kısaca her şeyimiz Allahu Zülcelal’in elindedir. O’nun karşısında fakir ve güçsüz durumdayız. Hal böyleyken, ucuplanarak insanın kendisini beğenmesi, çok yanlış bir davranıştır

06-28-2010, 12:05	#1
Kullanıcı Adı ÜMİT-AK	‘Herkes kötü bir ben iyiyim’ (!) Ucub sahibi şükretmeyi bilmez (kendini begenmek) Ucub sahibi olan kimse, Allahu Zülcelal’in kendisi hakkındaki tevfik ve yardımını, kendi şahsî hüneri zanneder ve bu sebeple, O’na hamd ve şükretmek yerine, kendi kendini övmeye ve göstermeye çalışır. Bir misal vermek gerekirse Allahu Zülcelâl imtihan için Karun’a çok miktarda mal vermişti, kendisi ise bu olayı: “Bu mal, benim ilim ve hünerimin sonucudur.” (Kasas; 78) diyerek değerlendirmiştir. “Fakat onun bu nankörlüğü, kibri ve ucubu (kendini beğenmesi) üzerine Allah kendisini malıyla birlikte yerin dibine geçirdiği zaman, onun ilim ve hüneri ortalıkta görünmemiş ve onu kurtarmamıştır.” (Kasas; 81) İmam Şa’bi şöyle anlatmıştır: “Bir kişi vardı. Yürüdüğü zaman, daima bir bulut ona gölge yapardı. Bunu gören günahkâr ve fasık bir kişi: ‘Ben bu adamın yanına gideyim, belki Allah onun hürmetine beni affeder.’ dedi. Üzerinde bulut bulunan kişi, yanına gelen bu adamı küçük görüp: ‘Bu günahkâr ve fasık adam, nasıl beni gölgelendiren bulutun altında yürüyebilir?’ dedi. Ayrıldıkları zaman, bulut o kimseyi terk ederek, o fasık adamla beraber gitti.” ‘Herkes kötü bir ben iyiyim’ (!) Ucubun en tehlikeli afetlerinden biri de insan kendisinin kurtuluşa erdiğini ve hayır yapmaya ihtiyacı kalmadığını sanarak, hayır yolunda çalışmaktan geri durmasıdır. Bu da apaçık bir helâktir. Bilhassa hizmet ehli, buna çok dikkat etmelidir. Meşruk rahmetullahi aleyh demiştir ki: “Bir kula ilim olarak; Allahu Teâlâ’dan korkması yeter. Cehalet olarak da amelini beğenip ucuba kapılması yeter.” Bir gün İsa aleyhisselama: “Ey Ruhullah! Nasılsın?” diye sormuşlar. İsa Aleyhisselam, bu soruya karşılık şöyle bir cevap vermiştir: “Ben öyle biliyorum ki yeryüzünde benden daha fakir kimse yoktur. Benim ruhum benim elimde değil, sıhhatim benim elimde değil, açlığım ve susuzluğum benim elimde değil, yani bütün her şeyim başka bir Zat’ın elindedir. Böyle olan bir kimseden, yeryüzünde daha fakir biri var mıdır?” İşte, her insanın hali aynen böyledir. Yememiz, içmemiz, kuvvetimiz, hastalığımız, ölümümüz, kısaca her şeyimiz Allahu Zülcelal’in elindedir. O’nun karşısında fakir ve güçsüz durumdayız. Hal böyleyken, ucuplanarak insanın kendisini beğenmesi, çok yanlış bir davranıştır

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)