06-13-2008, 14:49 | #1 |
Ağlama Gözyaşların Hedef Şaşmaz Hançer Gibidir ...
Karanlık Zifiri Karanlık
Yükseklere tırmanır yüreğim Yüreğim ki bataklar içinde batak Duvarlarda sürgündür gölgem Aynadaki hayalim benden çok uzak Her gece ayrı bir hüzün çöker üzerime Sis duman gibi kaplar dört bir yanımı titrerim Ah meçhullerde kaybolmuşum Ya beni bana ver ya da kopar şu efkarı içimden Yorgunum, uslanmaz bir kaçağım Mahkum edilmiş bir sevdanın tenhasında Bakma başımın dikliğine Ezikliği derindir her bir uçurumdan Karanlık, el yordamıyla bulduğumuz sevdalar kaçak Gözlerimde yaşanmamış yarınların hasreti savurur Bir yandan zemheri bir soğuk Bir yandan mahşer ateşi kavurur Ağlama gözyaşların hedef şaşmaz bir hançer gibidir Saplanırda yüreğime sakladığım sevdama Parçalandı bulutlar demek ki yağmurda yağmayacak Ne hasretin dinecek ne ateşim sönecek Ey vah ey vah Sızıntısı var içimde Nefesim daralıyor içim içime sığmıyor Söyle gülleri neyleyim Gözlerim güzelliğe sitemkar Nağmeleri neyleyim Gönlüm ezgilere dargın Acaba tekrar toplanır mı bulutlar Bir sel akar mı başımdan aşağıya Diner mi bu çılgın ve hoyrat fırtına Karanlık her yer zifiri karanlık Lambalar yanmış kime? Ay doğmuş kime? Perde,perde kapatılmış üzerime hayat Ve ben zirvesinde tepenin Everest değil bu hasret dağı Sımsıcak bir bakışın bir dokunuşun Bir tatlı sözün kölesiyim, Şimdi bu yalnızlık simdi bu sessizlik Simdi bu kahir olası geceler yeter bana Ben şairim, Yalnızlığın yaşanmamış sevdaların Dokunulmamış güzelliklerin şairiyim Ah kilim gibi dokurum sevdamı Sanma iptendir kilimim sanma motiflidir Yüreğime saplanmış milleri nakşederim kilimi Gözlerim kapalı açsam ne olacak ki Karanlık zifiri karanlık Lambalar yanmış kime? Güneş doğmuş kime? İçim ah içim karanlık Bir ömür bekleyeceğim Gerekirse bir ömre de bin ömür daha ekleyeceğim Kör olayım gözlerim ayrılırsa yolundan Ellerim kırılsın senden başkasını tutarsam Benim kaderim bu gülüm Dikenler içinde kalıp ağlamak kaderimdir Yeter ki sen ağlama Bırak beni hasretlere savrulayım Yerden yere vurulayım Gözlerimde aşkını yakayım, yanayım Geceler benim olsun yalnızlıklar benim Güneş doğsa bana ne Karanlık zifiri karanlık Yalnız kalmışım dünyanın bir ucunda Elde avuçta ölüm Geride boşa yasanmış bir dünya Geride koca bir derin boşluk Gelsen ne olur görsen ne olur Ben hayatimi yaşadım bile Söyle ölsem ne olur Geride kalan bir sevgili yarim Kokusunu alamadığım Doya,doya kucaklayamadığım Korkmadan sevemediğim küçük bebeğim Geride kalan uzun bir çölün, uzun bir yolun Uzun bir hasretin dorukta kalan noktası Ve iste ben bulutlara adını kına yazdığım Suriye kenarlarında ömrümü adadığım İste ben güneş doğsa kime Karanlık doğsa kime Hasretinden yana,yana, yüreğim döndü kora Ateş cehennem olsa ne ola Eğer yolun sonunda ayrılık varsa Ateş cehennem olsa ne ola Her şeye rağmen bir umudum vardır Kavuşmanın umudu Gözlerinde beni görmenin umudu Şimdi bir umudumda sende yarınlarımda Belki de mutluluklarımda Sen görmesen de duymasan da Ben hasretinden ölürüm sana canim feda Karanlık zifiri karanlık Her yer karanlık Lambalar yanmış kime? Ay doğmuş kime? Yıldız kaymış kime? Ey yar unutma ben yanarım senin için Hem de büyük bir zevkle Alıntı...
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|