Zamanında tarikata girenler bir hata sonucu olsun, ya da olmasın, ahlâklarının güzelleşmesi ve kalblerinin cilalanması için çilehanede kırk gün çile doldururlarmış. Nefisleri terbiye olsun diye kırk gün kırk gece ibadet ederlermiş. Bazı tarikatlarda bu sürenin bin bir gün devam ettiği de olurmuş.
Nefisten kalbe, kalpten ruha, ruhtan sırra ve sırdan da Rabb’e yol vardır.

İşte bu yoldur amaçlanan çile doldurmakta.
Halktan hakka giden yolda yapayalnız olduğunu anlayarak ve sadece Hakk’la dolarak yürümektir.

Hz. Peygamber’in (s.a.v) hayatından örnek alarak uygulayanlar da olmuştur.
O, Hira mağarasında uzunca müddet tefekküre dalardı. Rabbine yakarırdı o yalnız ve sessiz gün ve gecelerde.

Derviş için zorluğa sabır ve tahammül ALLAH’a varmanın en önemli vesilesi görülmüştür.
İşte bu sebeple birbirlerine “ALLAH çileni artırsın” diye dua ederlermiş.
Nakşiler ise halk içinde Hakk’la olmayı dilerler. Bu halvetin en zorudur. Kalabalıklar içinde ALLAH ile olmak.

Rabbim kendine giden yolda adımlarımızı artırsın.
İki cihanda da saadet isteriz Rasulü’nün öğrettiği gibi.
O’ndan gelen çileyi de saadet bilerek, kırk günden kırk yıla kadar ne kadar ömür verdiyse her nefes ve adımımızı kendisiyle doldursun. Birer birer tespih taneleriyle ismini çeker gibi...


(Alıntı)