kizil gün batimlarinin aglamalari yakti düslerimi
düsler/im/siz kaldim
ve bir kaç kibrit ucunda
aklimdaki güzellikleri yaktim.

figan dünleri hep aynasiz yarinlara erteliyorum
ve ayakalti sözlere esir düsürüyorum sessizliklerimi
kimildamasiz yürüyüsler kadar hissedilmiyorum
ve yagmur prangalari deserken üstümü
görülmeyecek kadar eriyorum.

benden bir 'zerre' yaratmayi basaran canlara
simdi yurtsuz kaldigima aldirmadiklari için kiz/a/miyorum
dert benim
derman ben'im
anlamazliklarina aldirmiyorum.
sogukken öpeceksin uykulari ki
bir umut besleyesin umutsuzlugun/d/aeski toprak sevmeler eserse yüregine
sükredeceksin
ve kirpiklerinde ördügün isiklarigözlerinin karasinda söndürmeyeceksin.

borçluyum tebessüm dügünlerine
hakikatsiz yüregine
ve sehir eskiyasi bakislarina mi sevdaliydim ki
bu kadar gülüssüz kaldim
hangi iklimde vurmustun baharlarimi!?

simdi
gölgeme birikmis karanliklar kadar esirim isiksizliga
yoklugundan mi bogacaksin beni!?
ölümüme ölümler mi katacaksin!?
ve sevinecek misin söyle..!
bensiz kaldigina kinalar mi yakacaksin!?

kan tuttar bedenimi
damarlarim savka döner aci geçislerinde
kimlik kimlik dökülürüm dualarin avuçlarindan
yine de kendimi bulamam mahser-i yokluklarda
aradigim sendeyse o'nu bana yolla
takatsizligim gün gibi ortada
zevkleme acilarin yüzlerini
n'olur beni bana ugurla.
çocukluk gülüslerim vardi biz'den uzakta
renkler hep beyazdi
günler hep isirdi
ve tövbeler bozmazdim ugruna kül oldugum ismine
niye böyle olur ki gönül muhabbetleri!?

gökyüzünü sahit düsürürsün de alnina kondurdugun buse için
niye terkleri sevindirirsin!?
günler kisalir
mevsim hep ayaz
ve disardaki hayat
sana ,bana hep itiraz.

topladigin benleri
biraz senle yogur
islak türküler kadar agit koksun sözlerin
ve nemli vakitler sürsün izlerini
bastigin yerler çigliklar dersin susmalarindan
umursuzluk olmasin yüreginde,hep gözyasi aglasin kirpiklerin.

bagrinda o gün dindirdigin sevgim
ve bir kaç güzel temennidir simdi ardimdan kalan
ölümlü uyut benden ne'n varsa
bu bir intizardir benden sana
irmaklar kuruttum kursagimda
ve gözbebeklerim ninnisiz kaldi bakislarinin yoksunluguyla
satirlar çürüttüm parmaklarimin ucunda
ve yaslarim hep dürümdü kagitlarda.

eyy benim
bir sözüne bir ömrümü sevindirdigim yar!!
toprak rengi ugurlamalar
çinliyor yanibasimda
simdi gidiyorsam
bittigimdendir
sevmedigimden degil
sen ki savunmadin biz'i bir helalligin önünde
ana kuzusu kesildi ask'in
ve bunca yasanmislikta
ben körkütük, sense hep saskin.
var'ol sevdigim
hiçbir sevmek korkaklik gibi açmasin ömründe
sevdigine tutun
tutun verdigin sözlere
bir ben öldürdüysen
bin güzel açar gönlünde
üzülme artik
geç kaldigin ve tükenislerde yaktigin ben'lere üzülme
çocuktum de,yapamadim de
ama n'olur kendine yutamayacagin yalanlar söyle/t/me.

ben mi...!? ben.....
hangi yöne gidecegini bilmeden
bir kaldirim üstünde
sirtimi sivazlayan rüzgarlara hayran
ve gözyasimi ellerimle kirpiklerimde/n tutturan
üstü basi yokluklara bulanmis
ve dizleri sürünmekten agarmis bir kimliksizim
bedenimde hissizlikler ormani
dilimde eskitilmis sözler
yüzümde çökmüs derin çizgiler
aklimsa,ne oldugundan habersiz bir deli çocuk.

beni bosver sen
gençligine tutun
yeni hayatlar edin kendine
onbes ay sonra yine büyüdügünde
tesekkür et bensizligine
eksilmedim,tamim
gönlüm hos,ömrüm dost de
ve yüzündeki o güzelligi yasayacaklarina ödünç ver
biraz hüzün,biraz keder
ve sen kalirsin kendine alisirsan eger
ben....
o, hiç bak/a/madigin rüzgarli tepelerde
kardan uçurtmalar uçuracagim
ve and olsun ki sevmelere
bir gün bende
bende seni unutacagim.......

sogukken öpeceksin uykulari ki
bir umut besleyesin umutsuzlugun/d/aeski toprak sevmeler eserse yüregine
sükredeceksin
ve kirpiklerinde ördügün isiklarigözlerinin karasinda söndürmeyeceksin.