Arzu Erdoğral - Habervaktim


ANGUT

Maillerime göz atıyordum. Bir arkadaşımın gönderdiği mail çok dikkatimi çekti. Birçoğunuz sizlerle şimdi paylaşacağım bilgiyi daha önce duymuş ve çok sıradan bir bilgi bulmuş olabilir, ancak belki bilmeyenler içeriğinden kendince farklı bir açılım sağlayabilir düşüncesindeyim.

Elime ulaşan mail aynen şöyle:

Herkesin haksız bir şekilde kullandığı bir ifadedir 'Angut'. Biri laftan anlamayınca, boş boş bakınca ya da aptallık edince hemen 'Angut musun?' der günümüzün insanı. Angut'un aslında bir kuş olduğunu bilmeyen bir sürü insan var ülkemizde.

Özelliği nedir bilir misiniz? Angut kuşunun eşi öldüğü zaman yanına o anda başka bir yırtıcı hayvan veya bir insan gelse dahi gözlerini bir dakika bile eşinin ölüsünün üstünden ayırmadan o da ölene kadar onun başucunda bekler.

İşte bu canlının yaptığı en büyük 'Angut'luk budur. Ayrıca bu olay bütün Angut kuşları için geçerlidir, arada bir görülen bir şey değildir. Dişi olsun erkek olsun bütün Angut kuşları
çok ürkek bir hayvan olmasına rağmen eşinin ölüsünün başında bekler. Angut kuşuna elinizi uzatsanız dahi oradan kaçmaz.

Hani derler ya 'Angut gibi bakmasana' diye... Keşke herkes Angut gibi bakabilse değer verdiklerine. Bundan sonra bazılarına 'Angut' demeden önce bir kere daha düşünün. Bir "Angut" bile olamayan o kadar çok insan var ki artık günümüzde!

------------------------

İşte böyle…
Dünyanın geldiği noktada kişinin değer verdiklerine ya da herhangi bir bireye bakışı Angut kadar olamıyor.

Sanki çoğu insani duygusu içerisinden çıkarılmış onun yerine sadece “BEN” duygusu yerleştirilmiş insanlar topluluğu arasında yaşanıyor bizlere fırsat olarak sunulan hayat…

Dizi filmlerde ki kötü adam ya da kadın değil belki ama başroldeki karakterin intikam duygusunu normal görebilecek kadar gerçeklerden uzaklaştı o kişi!

Dünya nereye gidiyor? Sorusu bile klasikleşti…
İnsanoğlu bugünlere ise kolay gelmedi…
Süte su kattı, yetimin elinden aşını aldı…
Gelişti, ilerledi…
Makam, mevki ve para hırsı karşısında edindiği statü bile ona yetmedi.
Dürüst insana duyulan saygı makamını kariyere terk etti.
Kazandığı her şey için teşekkürü hak eden sadece kendisiydi.
Onun bu dönüşümünü anlamayan herkesin dünyaya bakışı da “ANGUT” gibiydi!
Nerden bilebilirdi oysa o bir “ANGUT bile değildi!

29 Ekim 2009