Sen diye bir şeymi vardı bir zamanlar?
Bu gün düşünen bir beynin,hayatın her türlü keyfini doyasıya tadan bir bedenin,
Ve belkide çok zaman önce elde edip varlığını hiçe saydığın geçici değerlerin var yaşamında..!
Ama dur 1 dakika !
Sevgisine sığındığın ve hatta o sevgiyi içinde barındıran kocaman bir yüreği daha fazla istismar edemez ve görmezden gelemezsin.
Nasıl olsa affeder öyle değilmi? Zaten hep kızar bağırır ama çok çabuk yumuşar kalbi.
Peki ama NEDEN? Sordunmu hiç bu soruyu kendine adam gibi ve en gerçek haliyle?
Dünyada hiç almadan ve karşılık beklemeden sürekli veren tek varlık ;

ANNE'DİR !



Minicik bişeydin sen.! Ne biliyordun ki hayata dair?
Tek başına kalsan katran karası bir gecede hangi dilde ve kime anlatabilirdin derdini?



Kimin gögsüne koyup başını en deliksiz ve en güvenli uykulara teslim edebilirdin o minik bedenini?



Kim okşayabilirdi saçlarını rüzgardan daha güzel ve bir taraktan daha hassas o pamuk elleriyle?



Kim büyütebilirdi seni uzak ufukların mutlu yarınlarına hayallerinle birlikte?



Kim anlatabilirdi o büyük sabır ve şefkatle her gece farklı bir masalı uykulara dalman için?



Kim öğretirdi doğruyu her daim hani sürekli ters giydiğin ayakkabılarını düzeltmeyle başlayarak?



Kim giydirirdi peki sana o tertemiz cicili bicili elbiseleri yüzüne heyecanlı gülüşler yükleyip?



Hadi dokun ellerinle bir kez yüzüne! Her zaman bu kadifemsi zemini hissedeceksin !



En kötü anlarında senin için, sadece onun yanıp tutuştuğunu göreceksin !



Çünkü kendisini 1 kere düşünüp seni 2 kere düşünen tek varlıktır o !
Kendisini 1 kere sevip seni 2 kere seven değeri paha biçilemez bir hazinedir o !
Çileyi,kederi ve her türlü rezilliği tükenmek bilmeyen umutlarıyla yok sayıp,yorgan diye kuşanandır o !



Yeni doğmuş bir bebeğin pürüzsüz tenini öper gibi öpmelisin her fırsatta nasır tutmuş ellerini !
Gerekirse sırtına alıp diyar diyar gezdirmelisin yorulup dizlerinin üzerine çökünceye kadar !



Ne koluna taktıların,nede aşk adı altında yüreğine buyur edip taptıkların değerlidir ondan.
Sana ömrünü feda eden bu mukaddes varlığı asla unutmamalısın.
Seni aylarca etinde,içinde,canında taşıyanı huzur evlerinde sıvası çatlamış,boyası dökülmüş duvarların ardında bırakmamalısın.
Dizinde büyüteni,yüzünden mahrum etmemelisin.

Koskoca cenneti tabir-i caizse onların ayakları altına seren O büyük sevgili buyurdu ;

"Cennet annelerin ayakları altındadır"

(HZ. MUHAMMED SAV)

O annedir işte..
Ve ;
"ANNE CAN'DIR !"