Bir gun bir adam, Peygamberimize gelip:
-Ya Resulallah! Anam cok ihtiyarladi. Adeta cocuklasti. Sanki cocuklar gibi hareket ediyor. Yerinden kalkmiyor. Ben onun ekmeyigini kendi elimle yediriyorum. Suyunu bizat kendi elimle iciriyorum. Abtestini kendim aldiriyor, sonra seccadenin basina sirtimda goturuyorum. Her istedigi yere arkamda tasiyip göturuyorum. Ya Resulallah Annemin hakkini ödeye bildim mi? diye sordu.
Sevgili Peygamberimiz(S.A.V.):
-Validenin (ananin), hakkinin yuzde birini bile ödeyememissin! buyurdu. Adam:
-Nicin? Ya Resulallah! Ben bir dedigini iki yapmam. Kendisine bu kadar hizmet ederim. Hic bikmam. dedi
Resulu Ehrem (Sallallahu Aleyhi Veselem) Efendimiz:
-Validen sana, oglum buyusun, buyuk adam olsun ve oglum cok yasasin diye hizmet edip arkasinda tasiyordu. Sen ise ona ne zaman ölecek? diye, ölse de kurtulsam diye hizmet ediyorsun. Arada daglar kadar fark var. Anan sana baktigi vakit. Oglum ne zaman buyuyecek? diyiyordu, sen ise, annem ne zaman ölecek diyiyorsun?

iste bu niyetleriniz arasinda olan buyuk farkin dahi bir degeri vardir. Sen annene ne kadar hizmet etsen hakkini ôdiyemezsin. Bunu cok iyi bilesin. Hic bir evlat, anne ve babanin hakkini ödiyemez.

Fakat bunu cok iyi bilesin ki, sen anana böyle hizmet edersen Cenam-i Hak sana cok buyuk sevaplar verir. Ana ve babanin rizasina nail olan kimse, Cenab-i Hakk'in rizasina nail olur buyurdu.