Hz Aişe validemiz bir bayram günü camide kılıç-kalkan oyunu oynayan Habeşlilerin gösterisini seyretmek ister. (Bir rivayette Efendimiz seyretmek isteyip istemediğini sorar; o da seyretmek istediğini söyler.)

Neticede

Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) camiye bakan pencerenin önünde ayakta durur. Hz. Aişe validemiz de, arkasında durarak çenesini mübarek omuzlara koyar, yüzünüde Efendimiz'in yüzüne yapıştırır ve öylece seyreder.

Hatta Efendimiz daha iyi oynamaları için "Ey Erfideoğulları göreyim sizi"

Allah Resülü bir iki sefer diyerek bir nevi tezahürat da yapar. Bir müddet beraberce oyuncuları seyrederler. "Yeter mi ya Aişe ?" demesine rağmen

"Biraz daha ey Allah'ın Resulü" diyerek süreyi uzatır.

Ve daha sonra bu olayı şöyle anlatır :

"Aslında Habeşlilerin oyunu uzun süre seyredecek kadar ilgimi çekmiyordu. Fakat Allah Resülü'nün ilgisini çekmek için uzun süre izledim".

Daha sonra bunu kendilerine ifade ettiğinde,

"Ben bunu fark etmiştim, fakat gönlünü hoş tutmak için öyle davrandım"

der.

-Buhari, Bed'u - Halk,7 : Müslim, Cihad, 11.


O bütün insanlığa örnek bir aile Reisi, bir ahlak abidesidir...