Görüp gözeten ah! o melekler,
İnsan oturduğu zaman onlar gelirler,
Biri sağına,diğeri soluna oturur.
O kimse yürüdüğü vakit,
Biri önünde,diğeri arkasında gider.
Kul yattığı vakit,
Biri baş tarafında,biri ayak uçunda otururlar.
O melekler asla insandan ayrılmazlar,
Bizi görüp gözeten 'Kiramen Katibin' melekler.
Her kişinin işlemiş olduğu,sevap ve günahı yazarlar.
Ecel gelene kadar bizden ayrılmazlar.
Kişi ölüp ruhu çıkınca, o melekler:
Ya Rab! Bize izin ver semaya çıkalım derler.
Hak Teâla: Gökler doludur, siz yerde tesbih ediniz,
Hasıl olan sevabı o kulumun defderine yazınız..
Hakka boyun eğen bizi gözeten ah! o melekler.
İnsan başı boş mu yaratıldı zannediyor? vah bana!
Biz sorumsuz değiliz. Görüp gözeten elçiler var ya.
Şahsi mesuliyet var!
Ne büyüklenenlere,
Ne de şeytana,
Sorumsuzluğumuzu yıkamayız.

Brüksel / 2001


Ali Kılıç Kakiz