Prado müzesinde, bir tablonun önünde duruyorum.
Tuvale aktarırken hangi manalar geçiyordu ressamın aklından,
benden evvel bakanlar ne gördü, ne anladı bilemiyorum.
Bana gelince...
Son kamuoyu yoklamalarındaki kararsızların, kafası karışıkların yanında... Cennet veya cehennemle müjdelenenleri de, demokrasiye
şirk koşan, küfür ve inkâr yoluna sapan batıl inançlıları da
görüyorum o tabloda.
Nehirde klavuzsuz kalmış, rotasını kaybetmiş bir halde gezinip duran o sandalın ortasındaki çaresiz yolcuyla özdeşleştiriyorum onları.
Sandal istikametsiz, üzerindeki yolcu şaşkın, akıbet meçhul...Araftakilerin ruh hali böyle midir?
Öyle ise, Dante’nin Araf’ı cehennemin ta kendisi olsa gerek, diye düşünüyorum.
***
Cennet ile cehennem arasında asılı kalmaktan daha büyük bir ceza olabilir mi?
Bana sorsalar, gerçek cehennemi böyle tasvir ederdim.
Derdim ki; cennet ile cehennem arasında kaybolmaktır o!...
Yerlerini size sorsam muhtemelen, “Cennet göklerde kuruludur, cehennem ise arzın merkezinde meskun” dersiniz.
Zihinlerimizin arka duvarında yer etmiş ‘öteki dünya’ resminde araf,
o aradaki boşluktur.
Fakat, 16. yüzyıl ressamlarından Jaochim Patinir, bu yaygın görüşle hemfikir değil.
Madrid’in Museo del Prado’sundaki tablosunda araf, bir nehir... Mitolojiye göre, Styx nehridir o.
Karşı kıyılarında, içinden ırmaklar geçen cennet bahçeleri ile alevleri göğe yükselen korkutucu cehennem manzarası uzanıyor.
Ortada sırat köprüsü yok.
Hilkat garibesi bir kayıkçı, bilmem kaç akçe karşılığında o nehirden geçiriyor öte dünyanın yolcularını.
***
‘Styx’den geçiş’ tablosunun önündeyim işte...
Cennet ile cehennemin
ortasından akan bir nehir, o nehirde ne yana gideceğini bilmeden kararsız yüzen bir sandal ve o sandalda
sadece sol omzu kefen beziyle örtülü çıplak bir yolcu...
Ne çok şey çağrıştırıyor bana.
Cennetle mi müjdelenmişti o sandala binmeden önce, yoksa cehennemle mi?
Kayıkçının oyununa gelmiş olabilir mi?
Ya da eksik akçe ödemiş olma ihtimali?
Neden istikametini bulamıyor, araf nehrinde kalmaya mahkum mu yoksa?...
***
Anketlerdeki kararsız seçmene benzetiyorum o yolcuyu.
Demokratik açılım sorusuna, ‘Fikrim yok’ diyor belli bir yüzde.
Memleketin gidişatı için, ‘Bilmiyorum’ yanıtını veriyor
başka bir oran.
Hayat memnuniyetinden emin olmadığını, gelecekle ilgili beklentilerinde iyimser mi, kötümser mi olmaya karar veremediğini söylüyor bir o kadarı.
Bugün seçim olsa, daha kime oy vereceği belirsiz...
Kararsız seçmen, araf nehrindeki şaşkın sandalın yolcusu gibi tayin edemiyor yönünü.
***
O hengamede, medyadaki cihat çağrıları yankılanıyor kulaklarımda.
Birbirlerini cennet ya da cehennem ile müjdeleyenler, liste çıkarıp yayınlayanlar...
Onların bindiği sandal, hangi tarafa gidecek acaba?



Radikal