Kendine yasaklı, gölgesizdi, sessizdi… Aynasızdı ve şekilsizdi, kendince düşüncelerinde.
Sadece sigaranın korunu görüyordu ara sıra parlayan, uzun yıllar karanlıkta kaldığını hesap ediyor ruhuna bu eğitimi veriyordu, bütün perdeler çekik, kapı sımsıkı kapalıydı, duman altı olduğunu bile görmüyordu… Ölmeliyim nakaratlarına başladı yine… Dilinden düşüncelerinden hiç eksilmiyordu bu kelime, bu sözcük, sebep belliydi terkedilmişti. Eksen aynı olmasına rağmen uç noktalarda zıt yönlerde olmalarını kabul edemiyordu bir türlü, oysa bir anda başlamıştı her şey bir süreç sonunda dokunmalarla beraber kilitlenmişti tenleri, gizli saklı kalmamıştı aslında, sadece yürekleri tam açık değildi, tam olarak tanımlayamıyorlardı birbirlerini. Gökte parlayan yağmur ışıkları gibi sönüp gitti yaşananlar, anı denilen kavramın içine hapsoldular, sanki bir daha can bulmamacasına, izleri birbirlerine göre kayboldu birden
Birbirlerine yasaklı oldular… Aslında dedi kendince, kimse onaylamadı ki! Doktorun onayı olmadan damar dikilir mi? Doktor ne alaka dedi yine kendince, damar ne alaka saçmalama dedi kendine, ben sana yasağım artık, o da bana yasak. Diplomasını almıştı bu gün, kendisini bekliyor sanarak heyecandan elleri titreye titreye dört bir tarafa bakıyordu görmek umuduyla
Göremedi, gelmemişti, bir tuhaf boşluk duygusu kaplamıştı bütün bedenini, soğuk bir terleme
Sarmıştı, sırtından aşağıya yuvarlanıyordu damlalar… Telefon aklına gelmişti, meşguldü defalarca aradı hep meşguldeydi telefon kapalı olacağına aklı yatmıyordu, sinirlendi ilk defa
Artık elindeki diplomanın bir anlamı kalmamıştı, dün yaptığı iş görüşmesinin de, birlikte beğenip aldıkları yüzüklerinin de… Ne keyifle beğenmişlerdi, Kuyumcudan gülerek sarılarak çıkmışlardı daha dün ve daha dün, hayır hayır daha dün gecenin sonu, yeni bir günün başlangıcında dudakları birleşmişti sıcaklığı duruyordu hala… Şimdi kendine yasaklı ve gölgesizdi, paketindeki son sigarayı çıkardı, yaktı ve Allahım dedi, neden yasakladın bana
Madem yasaktı neden başlattın. Allahım dedi, sustu kaldı… Her şey senin takdirin biliyorum
Diyerek doğruldu yerinden ve son söz olarak da kendi takdir hakkımı kullanıyorum Allahım beni affet dedi… Aynı eksende buluşmak istemişti sadece aynı noktalarda olabilmek sonsuza kadar…