Gölge
02-12-2009, 14:19
http://www.habervakti.com/images/bos.gif
CHP'nin Kuran Kursu ve bilumum dini açılımları
A. Hamdi AYAN | Habervakti
1999 yılında yapılan seçimlerde baraj altında kalan CHP, 2002’de meclise giren iki partiden biri olmayı başarmıştı.
CHP baraj altında kalmaktan acaba nasıl kurtulmuştu? Yani 3 yılda ne değişmişti?
1999 seçimlerinden sonra Sayın Baykal “Anadolu solculuğu” kavramını ortaya atmıştı. Sayın Baykal, Yunus Emre, Mevlana ve Hacı Bektaşi Veli’den bahsederek, küf kokan klasik CHP sloganlarını yedeğe çekmişti.
CHP, yedi yıl önce barajı geçirten formüle, yerel seçimleri kazanabilmek için yeniden sarılmışa benziyor. Türban, çarşaf ve Kur’an kursu açılımları bunun işareti değil mi? Arada bir fark var! Anadolu solculuğu kavramı, sanat, kültür ve edebiyatla ilişkin bir kavram olarak düşünülmüştü. Çünkü, inanç, düşünce ve vicdan özgürlüğü açısından Anadolu solculuğuna tek bir kelime söyletilmedi.
Türbanlı ve çarşaflılara parti rozeti takan CHP’nin Kocaeli belediye başkan adayı Sayın Sefa Sirmen, her mahalleye bir Kur’an kursu açacağız diyerek altın vuruş yapmaya çalışırken çarşaflılar rozetlerini birden aday adayının masasına fırlatmaya başladılar. Hoppala!
Ne oldu?
Çarşaflı ve türbanlı kadınlar nasıl ışık hızıyla CHP’den nefret ediverdiler? Açılıma ne oldu?
Kadın ve örtü istismarının bundan daha somut bir örneği var mı?
Belli ki belediye başkan adayı olmak için bir kişi, eş-dost ve akrabalarını ikna ederek CHP’ye taşımış. Kamuoyu, türbanlı ve çarşaflıların “katı laikçi” tutumuyla bilinen bir partiye katılımlarına epey şaşırmıştı. Bu katılım için CHP’nin “türban ve çarşaf” açılımı denmişti. CHP bile “açılım” yakıştırmasına hiç itiraz etmedi.
CHP’nin türban ve çarşaf açılımının “Anadolu solculuğu” kadar iş göremeyeceği çok kısa sürede anlaşıldı. Çünkü CHP’liler sadece türbanlıların oylarını kabul etme büyüklüğünü gösteriyordu. -Bazı CHP’liler temiz oylarının mürteci oylarıyla karışmasına bile tahammül edemiyorlardı. –
Hiçbir CHP’li yetkili, türbanlıların sorunlarına çözüm vaat etmedi. “Açılım” denen şeyin, seçim yatırımı olduğu kanaati bir türlü aşılamadı.
CHP’nin türban ve çarşaf şovunu mümkün kılan şeyin basit bir seçim kazanma hesabı olduğu kısa sürede ortaya çıktı. Rozet takılan çarşaflıların ortak derdi, yakınlarından birini başkan yapmaktı. Öyle olmasa, üniversitede başörtüsünü serbest bırakan yasa değişikliğini iptal ettiren bir liderin yakalarına rozet takmalarına razı olurlar mıydı?
Rozetli çarşaflılar, destek verdikleri kişi aday yapılmayınca hemen tası – tarağı toplayıp canlı yayında CHP’yi terk ediverdiler.
Önü ve arkası rezalet bir durum!
Örtünün kullanılmasında üç taraf var. Birinci taraf, örtüyü arkasına alıp aday olmak isteyen kişi(ler)dir!
İkinci taraf, örtülerinin kullanılmasına izin veren bayanlardır!
Üçüncü taraf, ülke genelinde oylarını artırmak için çarşafa sarılan (dolanan) CHP’dir.
Rozetlilerin istifa garabeti yaşanmasa bile CHP, muhafazakar kesimden yeterli destek alamayacağını gördü.
Birden bire Kur’an kursu ihtiyacını keşfettiler. Çarşaflıların istifalarıyla Kur’an kursu projesinin aynı günlere denk gelmesi ise, soru işaretlerini artırdı.
CHP’nin Kur’an kursu projesinin ne olduğu da pek belli değil. Belediyelerin din hizmetleriyle ne alakası var? Zira, yasalar, din hizmetlerini kontrol altına almak için hazırlanmış gibi.
İşin bir başka yanı, CHP’nin bahsi geçen projesini AKP ileri sürse emin olur kapatma davası çoktan açılırdı.
CHP’nin yerel seçimler öncesinde “açılım” denen muhafazakar seçmeni tavlama taktiklerinin beklenen sonucu sağlamayacağı çok açık.
CHP eğer “gerçek” bir açılım sağlamak ve oyunu artırmak istiyorsa, bayatlamış merkez sağ numaralarını bir tarafa bırakıp evrensel değerlerin arkasında durmalıdır. Bunun için, İnsan Hakları Evrensel beyannamesinin 18. veya Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 9. maddesinin Anayasaya konması için adım atmalıdır. Her iki sözleşmede kısaca şöyle söylenir; kişilerin inançlarını, bireysel, topluca, açık, gizli serbestçe yaşama hakları vardır. Kişiler inançlarını açıklamak zorunda değildirler. Kişiler inançlarını, simge, sembol ve remizle yayma haklarına sahiptirler.
Yani, laiklik elden gidiyor bahaneleriyle kişilerin inançlarına uygun davranışlar sergilemelerine engel olmak, insanların kıyafetlerinden dolayı iş ve çalışma haklarına sınırlar koymak evrensel değerlere aykırıdır.
CHP samimiyetle evrensel değerlerin hayata geçirilmesine gayret ederse “açılım” yapmış olur.
Örtülü bayanlara rozet takıp, her mahalleye bir Kur’an kursu açacağım demek “açılım” değil, olsa olsa orta oyunu olur.
Sonsöz: CHP, evrensel değerlere sahip çıkıp gerekli adımları atarsa, destekler miyiz? Hiç kuşkusuz, bütün varlığımızla. Mümkün mü?
Mümkün ama imkansıza daha yakın bir ihtimal.
CHP'nin Kuran Kursu ve bilumum dini açılımları
A. Hamdi AYAN | Habervakti
1999 yılında yapılan seçimlerde baraj altında kalan CHP, 2002’de meclise giren iki partiden biri olmayı başarmıştı.
CHP baraj altında kalmaktan acaba nasıl kurtulmuştu? Yani 3 yılda ne değişmişti?
1999 seçimlerinden sonra Sayın Baykal “Anadolu solculuğu” kavramını ortaya atmıştı. Sayın Baykal, Yunus Emre, Mevlana ve Hacı Bektaşi Veli’den bahsederek, küf kokan klasik CHP sloganlarını yedeğe çekmişti.
CHP, yedi yıl önce barajı geçirten formüle, yerel seçimleri kazanabilmek için yeniden sarılmışa benziyor. Türban, çarşaf ve Kur’an kursu açılımları bunun işareti değil mi? Arada bir fark var! Anadolu solculuğu kavramı, sanat, kültür ve edebiyatla ilişkin bir kavram olarak düşünülmüştü. Çünkü, inanç, düşünce ve vicdan özgürlüğü açısından Anadolu solculuğuna tek bir kelime söyletilmedi.
Türbanlı ve çarşaflılara parti rozeti takan CHP’nin Kocaeli belediye başkan adayı Sayın Sefa Sirmen, her mahalleye bir Kur’an kursu açacağız diyerek altın vuruş yapmaya çalışırken çarşaflılar rozetlerini birden aday adayının masasına fırlatmaya başladılar. Hoppala!
Ne oldu?
Çarşaflı ve türbanlı kadınlar nasıl ışık hızıyla CHP’den nefret ediverdiler? Açılıma ne oldu?
Kadın ve örtü istismarının bundan daha somut bir örneği var mı?
Belli ki belediye başkan adayı olmak için bir kişi, eş-dost ve akrabalarını ikna ederek CHP’ye taşımış. Kamuoyu, türbanlı ve çarşaflıların “katı laikçi” tutumuyla bilinen bir partiye katılımlarına epey şaşırmıştı. Bu katılım için CHP’nin “türban ve çarşaf” açılımı denmişti. CHP bile “açılım” yakıştırmasına hiç itiraz etmedi.
CHP’nin türban ve çarşaf açılımının “Anadolu solculuğu” kadar iş göremeyeceği çok kısa sürede anlaşıldı. Çünkü CHP’liler sadece türbanlıların oylarını kabul etme büyüklüğünü gösteriyordu. -Bazı CHP’liler temiz oylarının mürteci oylarıyla karışmasına bile tahammül edemiyorlardı. –
Hiçbir CHP’li yetkili, türbanlıların sorunlarına çözüm vaat etmedi. “Açılım” denen şeyin, seçim yatırımı olduğu kanaati bir türlü aşılamadı.
CHP’nin türban ve çarşaf şovunu mümkün kılan şeyin basit bir seçim kazanma hesabı olduğu kısa sürede ortaya çıktı. Rozet takılan çarşaflıların ortak derdi, yakınlarından birini başkan yapmaktı. Öyle olmasa, üniversitede başörtüsünü serbest bırakan yasa değişikliğini iptal ettiren bir liderin yakalarına rozet takmalarına razı olurlar mıydı?
Rozetli çarşaflılar, destek verdikleri kişi aday yapılmayınca hemen tası – tarağı toplayıp canlı yayında CHP’yi terk ediverdiler.
Önü ve arkası rezalet bir durum!
Örtünün kullanılmasında üç taraf var. Birinci taraf, örtüyü arkasına alıp aday olmak isteyen kişi(ler)dir!
İkinci taraf, örtülerinin kullanılmasına izin veren bayanlardır!
Üçüncü taraf, ülke genelinde oylarını artırmak için çarşafa sarılan (dolanan) CHP’dir.
Rozetlilerin istifa garabeti yaşanmasa bile CHP, muhafazakar kesimden yeterli destek alamayacağını gördü.
Birden bire Kur’an kursu ihtiyacını keşfettiler. Çarşaflıların istifalarıyla Kur’an kursu projesinin aynı günlere denk gelmesi ise, soru işaretlerini artırdı.
CHP’nin Kur’an kursu projesinin ne olduğu da pek belli değil. Belediyelerin din hizmetleriyle ne alakası var? Zira, yasalar, din hizmetlerini kontrol altına almak için hazırlanmış gibi.
İşin bir başka yanı, CHP’nin bahsi geçen projesini AKP ileri sürse emin olur kapatma davası çoktan açılırdı.
CHP’nin yerel seçimler öncesinde “açılım” denen muhafazakar seçmeni tavlama taktiklerinin beklenen sonucu sağlamayacağı çok açık.
CHP eğer “gerçek” bir açılım sağlamak ve oyunu artırmak istiyorsa, bayatlamış merkez sağ numaralarını bir tarafa bırakıp evrensel değerlerin arkasında durmalıdır. Bunun için, İnsan Hakları Evrensel beyannamesinin 18. veya Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 9. maddesinin Anayasaya konması için adım atmalıdır. Her iki sözleşmede kısaca şöyle söylenir; kişilerin inançlarını, bireysel, topluca, açık, gizli serbestçe yaşama hakları vardır. Kişiler inançlarını açıklamak zorunda değildirler. Kişiler inançlarını, simge, sembol ve remizle yayma haklarına sahiptirler.
Yani, laiklik elden gidiyor bahaneleriyle kişilerin inançlarına uygun davranışlar sergilemelerine engel olmak, insanların kıyafetlerinden dolayı iş ve çalışma haklarına sınırlar koymak evrensel değerlere aykırıdır.
CHP samimiyetle evrensel değerlerin hayata geçirilmesine gayret ederse “açılım” yapmış olur.
Örtülü bayanlara rozet takıp, her mahalleye bir Kur’an kursu açacağım demek “açılım” değil, olsa olsa orta oyunu olur.
Sonsöz: CHP, evrensel değerlere sahip çıkıp gerekli adımları atarsa, destekler miyiz? Hiç kuşkusuz, bütün varlığımızla. Mümkün mü?
Mümkün ama imkansıza daha yakın bir ihtimal.