Ertuğrul ÖZGÜL
06-21-2009, 21:22
Ayetullah Humeyni'nin liderliğindeki devrimin üzerinden henüz 30 yıl geçti. İran bu kez reform yanlılarının "karşı devrimi" ile karşı karşıya.
Dini lider Hamaney'in sokak gösterilerini "şiddetle bastırırız" tehdidine rağmen dün Tahran'da halk sokaklara döküldü.
15 Haziran'da devrimi koruma amaçlı gençlik kolları gibi çalışan 'Besiç' milislerinin açtığı ateşle 7 gösterici ölmüştü.
Bu kez en üst düzey resmi tehdide rağmen muhalefetin eylemleri sürdüreceğini açıklaması son derece dikkat çekici bir gelişme...
Muhalefet, "12 Haziran'daki Cumhurbaşkanlığı seçimine hile karıştırıldığı" iddiasında bulunuyor.
Seçimi muhafazakâr kanadın adayı Mahmud Ahmedinecad yüzde 63 gibi ezici bir çoğunlukla kazandı.
Daha doğrusu sonuçlar böyle ilan edildi.
Yabancı seçim gözlemcilerinin ülkeye girişine izin verilmedi.
Ahmedinecad sandıktaki rakiplerinin kendi memleketlerinde bile bir önceki seçimden daha fazla oy almış görünüyor.
Muhalefete göre 634 ayrı seçim bölgesinde sandık sonuçlarıyla oynandı.
Devrim Konseyi, sandıkların yüzde 10'unda yeniden sayım yapılmasını ve hile karıştırılıp karıştırılmadığının tespit edilmesini kabul etti.
Ancak muhalefet seçimin adil şartlarda ve şeffaf şekilde yenilenmesini istiyor.
ABD ve Avrupa ülkeleri de reform yanlılarını açık beyanlarla destekliyor.
Sonuçta İran, muhafazakâr ve reform yanlıları arasındaki siyasal gerginlikten sıcak çatışmalara doğru ilerliyor.
***
İran'da devlet yapısı tamamen muhafazakâr rejim yanlılarının denetiminde...
Ordu, polis ve yaklaşık 150 bin Devrim Muhafızları gücü de mevcut yönetimin arkasında yer alıyor.
Dolayısıyla İran için Sırbistan, Gürcistan, Ukrayna ve Kırgızistan'daki bir "kadife devrim"den söz etmek pek mümkün değil.
Bütün bu ülkelerde de seçimlerin hemen ardından gösteriler başlamış ve diktatör eğilimli yönetimler yıkılmıştı.
Bu devrimler kullandıkları sloganlar ve renkler ile öne çıkmış ve çoğunlukla "kansız devrimler" şeklinde neticelenmişti.
Kadife devrimlerin temel mantığı meşruiyetini hileli seçimlerle sağlayan diktatörleri kendi silahlarıyla vurmak...
Bu amaçla halkta "adil ve şeffaf seçim" beklentisi yükseltiliyor.
Gençler eğitime alınıyor.
Seçimlerin sonunda da hayal kırıklığının getirdiği "öfke patlaması" sokaklara taşıyor.
Eylemlerin "gizli" genç liderleri eylemleri organize ediyor ama eylemler "spontone" kendiliğinden gelişmiş gibi gösteriliyor.
Böylece lider kadrosunun ele geçirilip saf dışı bırakılması engelleniyor.
Eğlenceli eylemlerle katılımcılar her geçen gün artırılıyor.
Son olarak başkanlık ve parlamento binaları kuşatılıyor.
Eylemler Batılı ülkelerin açık desteği ile mevcut yönetimler pes edene kadar sürüyor.
Ancak bütün kadife devrimlerin ortak noktası, "güvenlik güçlerinin iktidarın pis işlerinin koruması olmaktan vazgeçmesiyle" sağlanıyor.
Yani ordu ve polis eylemlere müdahale etmiyor.
Bu birimler önceden pazarlıkla ikna ediliyor.
***
İran'da görünen o ki, en büyük sorun burada yatıyor.
Devrimin rengi "yeşil"...
Yüksek katılımlı eylemler de mevcut.
Twitter, facebook ve youtube desteği ile eylemler eğlenceli hale de getirilmiş.
Ancak güvenlik güçleri ikna edilemediği takdirde silahsız eylemlerin bastırılması hiç zor değil.
Reformist eylemcilerin en zayıf noktasını silahlı güçler oluşturuyor.
Rusya'da, Azerbaycan'da, Beyaz Rusya'da alt yapıların oluşmasına rağmen girişimlerin başarısız olması, mevcut yönetimler ve güvenlik güçlerinin sert tedbirleri sayesinde olmuştu.
Korkarım İran'da da mevcut yönetim eylemleri bastırmak için bu yöntemi kullanacak.
En azından bu yönde bir niyet beyan ettiler.
Ancak hiçbir ülkede eylemler bu boyuta geldikten sonra şiddet kullanılarak bastırma yoluna gidilmemişti.
Komşu İran'ı zor bir sınavın beklediğini söyleyebiliriz.
Umarım "kadife devrim" girişimi "kanlı" sonuçlanmaz...
bugün
Dini lider Hamaney'in sokak gösterilerini "şiddetle bastırırız" tehdidine rağmen dün Tahran'da halk sokaklara döküldü.
15 Haziran'da devrimi koruma amaçlı gençlik kolları gibi çalışan 'Besiç' milislerinin açtığı ateşle 7 gösterici ölmüştü.
Bu kez en üst düzey resmi tehdide rağmen muhalefetin eylemleri sürdüreceğini açıklaması son derece dikkat çekici bir gelişme...
Muhalefet, "12 Haziran'daki Cumhurbaşkanlığı seçimine hile karıştırıldığı" iddiasında bulunuyor.
Seçimi muhafazakâr kanadın adayı Mahmud Ahmedinecad yüzde 63 gibi ezici bir çoğunlukla kazandı.
Daha doğrusu sonuçlar böyle ilan edildi.
Yabancı seçim gözlemcilerinin ülkeye girişine izin verilmedi.
Ahmedinecad sandıktaki rakiplerinin kendi memleketlerinde bile bir önceki seçimden daha fazla oy almış görünüyor.
Muhalefete göre 634 ayrı seçim bölgesinde sandık sonuçlarıyla oynandı.
Devrim Konseyi, sandıkların yüzde 10'unda yeniden sayım yapılmasını ve hile karıştırılıp karıştırılmadığının tespit edilmesini kabul etti.
Ancak muhalefet seçimin adil şartlarda ve şeffaf şekilde yenilenmesini istiyor.
ABD ve Avrupa ülkeleri de reform yanlılarını açık beyanlarla destekliyor.
Sonuçta İran, muhafazakâr ve reform yanlıları arasındaki siyasal gerginlikten sıcak çatışmalara doğru ilerliyor.
***
İran'da devlet yapısı tamamen muhafazakâr rejim yanlılarının denetiminde...
Ordu, polis ve yaklaşık 150 bin Devrim Muhafızları gücü de mevcut yönetimin arkasında yer alıyor.
Dolayısıyla İran için Sırbistan, Gürcistan, Ukrayna ve Kırgızistan'daki bir "kadife devrim"den söz etmek pek mümkün değil.
Bütün bu ülkelerde de seçimlerin hemen ardından gösteriler başlamış ve diktatör eğilimli yönetimler yıkılmıştı.
Bu devrimler kullandıkları sloganlar ve renkler ile öne çıkmış ve çoğunlukla "kansız devrimler" şeklinde neticelenmişti.
Kadife devrimlerin temel mantığı meşruiyetini hileli seçimlerle sağlayan diktatörleri kendi silahlarıyla vurmak...
Bu amaçla halkta "adil ve şeffaf seçim" beklentisi yükseltiliyor.
Gençler eğitime alınıyor.
Seçimlerin sonunda da hayal kırıklığının getirdiği "öfke patlaması" sokaklara taşıyor.
Eylemlerin "gizli" genç liderleri eylemleri organize ediyor ama eylemler "spontone" kendiliğinden gelişmiş gibi gösteriliyor.
Böylece lider kadrosunun ele geçirilip saf dışı bırakılması engelleniyor.
Eğlenceli eylemlerle katılımcılar her geçen gün artırılıyor.
Son olarak başkanlık ve parlamento binaları kuşatılıyor.
Eylemler Batılı ülkelerin açık desteği ile mevcut yönetimler pes edene kadar sürüyor.
Ancak bütün kadife devrimlerin ortak noktası, "güvenlik güçlerinin iktidarın pis işlerinin koruması olmaktan vazgeçmesiyle" sağlanıyor.
Yani ordu ve polis eylemlere müdahale etmiyor.
Bu birimler önceden pazarlıkla ikna ediliyor.
***
İran'da görünen o ki, en büyük sorun burada yatıyor.
Devrimin rengi "yeşil"...
Yüksek katılımlı eylemler de mevcut.
Twitter, facebook ve youtube desteği ile eylemler eğlenceli hale de getirilmiş.
Ancak güvenlik güçleri ikna edilemediği takdirde silahsız eylemlerin bastırılması hiç zor değil.
Reformist eylemcilerin en zayıf noktasını silahlı güçler oluşturuyor.
Rusya'da, Azerbaycan'da, Beyaz Rusya'da alt yapıların oluşmasına rağmen girişimlerin başarısız olması, mevcut yönetimler ve güvenlik güçlerinin sert tedbirleri sayesinde olmuştu.
Korkarım İran'da da mevcut yönetim eylemleri bastırmak için bu yöntemi kullanacak.
En azından bu yönde bir niyet beyan ettiler.
Ancak hiçbir ülkede eylemler bu boyuta geldikten sonra şiddet kullanılarak bastırma yoluna gidilmemişti.
Komşu İran'ı zor bir sınavın beklediğini söyleyebiliriz.
Umarım "kadife devrim" girişimi "kanlı" sonuçlanmaz...
bugün