Gül ile Bush

Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Beyaz Saray’da Başkan Bush ile kısa, fakat önemli, bize göre kesin bir görüşme yapacak. Sayın Demirel’den sonra bir cumhurbaşkanımızın ABD’ye ilk resmî ziyaretidir.
Öğle yemeğini de Gül’le birlikte yiyecek olan Bush, derhal İsrail’e hareket edecek. Orta Doğu turuna, Türkiye’nin görüşünü aldıktan sonra başlayacak. Sayın Gül, detayları, iyi tanıdığı Miss Rice ile görüşecek. PKK’yı, Orta Doğu’yu, Irak’ı gözden geçirecek ama, emin olunuz bunlar teferruattır. Asıl konu İran’dır.
Amerika, İran’a karşı politikasında Türkiye’nin alacağı duruma göre Orta Doğu’nun yeni haritasını çizecek. Bizden açıkça, stratejik ittifakın gereklerini yerine getirmemizi isteyecek. Yıllar boyunca yazdığım bu fikrimden vazgeçmem. Zira, Bush’un Cumhuriyetçiler’in falan politikası değildir. Birleşik Amerika’nın istikbalini belirleyecek devlet politikasıdır.
Amerika, şu veya bu devlet durdurmak isteyince duracak değildir. Şansölye Merkel’in ardından, de Gaulle politikasını elinin tersiyle itmek pahasına Sarkozy de, Amerika ile ilişkilerini âzamî olumlu çizgiye çıkardı. Çin bile Amerika ile hırlaşmaktan dikkatle kaçınıyor ki, sulh ve sükûn içinde ekonomik kalkınmasını gerçekleştirebilsin. Rusya’ya gelince, petrol ve gaz akışında İngiltere’den fazla pay isteyecektir.
İran, en soğuk günlerimizde en fâhiş fiyatla aldığımız gazı kesti. Haritasını düzeltmekten âciz Suriye, hakkından fazlasını aldığı suyun daha da fazlasını istedi. Acaba Ankara’nın dümen ayarı yapacağı hususunda bu komşularımızın kulaklarına kar suyu mu kaçtı? Zira PKK konusunda ABD ile iş birliğimizden hoşlanmadılar.
İran için Amerika’nın elinden kurtuluş yok mudur? Şüphesiz var. Ama hiçbir devlet İran’a, lâf üretmek ötesinde destek vermez. İran’ı ancak, politikasının yanlış yolda olduğunu idrâk ederek sert bir dönüşle rota değiştirmesi kurtarır.

Durum
Yılmaz Öztuna