Türkiye'nin, Ermenistan ile mutabakata vardığı "yol haritası" hem olumlu hem de olumsuz tepkilerle karşılandı.

Erhan BAŞYURT yazdı

Gül'ün temennisi ve Kafkasya çıkmazı

Türkiye'nin, Ermenistan ile siyasi ve ekonomik ilişkileri artırmak amacıyla mutabakata vardığı "yol haritası" hem olumlu hem de olumsuz tepkilerle karşılandı.

Özellikle Azerbaycan'da yükselen eleştirel sesler dikkat çekiciydi.

Azeri lider İlham Aliyev bile Ankara'ya alışılmışın dışında bir tepki gösterdi.

Oysa Türkiye'nin, Azerbaycan ile dostluğunu dış baskılar nedeniyle feda etmesi söz konusu olamaz.

Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu, yeni makamının ilk konuğunu Azerbaycan'dan seçerek bu mesajı açıkça verdi.

Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, önceki gün Azeri meslektaşı Aliyev ile Prag'ta bir araya geldi.

Önümüzdeki hafta Başbakan Erdoğan'ın Bakü'ye gitmesi ve Aliyev'le görüşmesi bekleniyor.

Tartışmalara neden olan yol haritası, Erivan'da oynanan ve Gül'ün de izlemeye gittiği Türkiye-Ermenistan milli maçıyla başlayan yumuşama sürecinin bir ürünü.

"Komşularla sıfır sorun" ve "Türkiye'nin çevresinde güvenlik ve refah kuşağı" oluşturma politikalarının bir sonucu.

ABD Başkanı Obama'nın kişisel "soykırımı" inancının süreçte hızlandırıcı bir etkisi olduğu da doğru.

Ama Karabağ sorununda paralel ilerleme sağlanmadığı takdirde, Türkiye-Ermenistan ilişkilerinde hedeflenen iyi komşuluk ilişkilerinin sağlanması çok güç.

***

Hatta sanıldığının aksine Ermenistan bazı somut iyi niyet adımları atmadan, Türkiye sınır kapısının açılması mümkün görünmüyor.

Mesela, Karabağ'ın nihai statüsü belirlenemezse bile Ermenistan'ın işgal altında bulundurduğu diğer bölgelerden çekilmesi gibi.

Karabağ Özerk Bölgesi, Ermeniler'in şu an işgal altında tuttukları toprakların dörtte birinden daha küçük.

Böylece 800 bini bulan mültecilerin önemli bir kısmının da topraklarına dönmesi mümkün olur.

Ermenistan ve Azerbaycan arasında kalıcı barışa doğru somut adımlar atılmış olur, Ankara-Erivan hattında daha cesur açılımlar için de uygun zemin oluşmuş olur.

Barışa doğru cesur adımlar atılacağına dair umut verici gelişmeler de olmuyor değil.

Nahçıvan kökenli Azeri lider Aliyev ile Karabağ kökenli Ermeni lider Sarkisyan önceki gün Prag'ta barış için izlenecek "yol haritası" üzerine mutabakata vardılar.

Önce Türkiye'yle ardından Azerbaycan ile diplomatik uzlaşmaya varılması, devlet geleneği zayıf Ermenistan'da hiç de kolay bir iş değil.

Nitekim aşırı milliyetçi Taşnak Partisi, Türkiye varılan mutabakatı tasvip etmediği için koalisyondan çekildi.

Diasporanın Türk düşmanlığını esas haline getiren kanadının da gelişmelerden memnun olduğu söylenemez.

***

Ne var ki, savaş sürdükçe Ermenistan fakirleşiyor.

Nüfusunun beşte biri çalışmak için yurtdışına çıktı.

Ülke bölgedeki uluslararası projelerden de dışlanıyor.

Erivan'a yarım saat uzaklıktaki Türkiye ile ticaret imkânları da kendilerine kapalı.

Sarkisyan, bölgede barışın refahı artıracağını ve kendi halkına da büyük fayda sağlayacağının farkında.

Sadece Moskova'ya dayanmak, Rusya'nın Gürcistan'ın işgali denemesinde görüldüğü gibi gelecek adına bir güvensizlik nedeni.

Cumhurbaşkanı Gül'ün dün Prag'taki basın toplantısında sarf ettiği şu sözler adeta bütün sürecin özeti gibi;

"Umarım bu fırsatlar kaçırılmaz, herkes elinden gelen her türlü olumlu katkıyı koyar ve her cephede, Kafkaslar'ın tamamında olumlu gelişmeler söz konusu olur."

Erhan BAŞYURT - bugün