Her ülkenin, her milletin kendine has bir yapısı vardır.
Tıpkı bizim insanımızın bizim ülkemizin kendine has yapısı olduğu gibi.
Bir ülke bir toplum nereye gelirse gelsin kendine has olan özelliklerinin izini taşır.
Geçmişin geleceği belirlediği gibi ülkelerin ve milletlerin kendine has özellikleri de yine o ülkenin kaderini belirler.
Ama nedense birileri ısrarla bu milletin bu ülkenin kendine has olan özelliklerini ya bilerek ya da bilmeyerek unutup ‘es’ geçmeye çalışırlar.
Başka başka özellikler yüklemeye kalkarlar, ithal özellikler yerleştirmeye çalışırlar.
Tabi olmuyor.
Emanet don misali eğreti duruyor bunlar.
Ne millet benimsiyor ne halk benimsiyor bu kendinden olmayan hasletleri, kendinden olmayan özellikleri.
Bir müddet kabul etmiş gibi görünüyor ama nasıl ki bir gün denizler kendilerinden olmayanı eninde sonunda dışarı atarsa bu millette kendinden olmayanı bir müddet sonra atıyor.
Tıpkı kendinden olmayan siyasetçileri attığı gibi.
Bugün ülkemizde bir Tayyip Erdoğan gerçeği var.
Seveni var sevmeyeni var.
Doğru yaptığı işlerde var, yanlış yaptığı işlerde var.
Ama siyasette pek çok kişiye nasip olmayacak başarılar elde etti.
Bu başarılar tesadüf başarılar değil.
Bu başarı bir sebebe de bağlı değil. İster kabul edin ister etmeyin.
Sokaktaki pek çok insan Tayyip Erdoğan’ı seviyor kimileri onu bir fenomen haline bile getirdi.
Peşinden kitleleri sürüklüyor.
Bir bakışı olay, bir sözü gündemi belirliyor.
Peki, bu halk onu neden seviyor?
Çünkü Tayyip Erdoğan bu halkın tüm karakteristik özelliklerini üzerinde taşıyor.
Bu halkın kendine has hangi özelliği varsa Tayyip Erdoğan’da hepsi var.
Bu halk külhanbeyliği sever.
Tayyip Erdoğan külhanbeyi.
Bu halk bağırmayı çağırmayı, racon kesmeyi sever.
Tayyip Erdoğan’da böyle.
Bu halk öyle çok okumayı, derinliğine düşünmeyi, fazla kafa yormayı sevmez.
Tayyip Erdoğan gibi.
Bu millet aynı zamanda duygusaldır. Geleneklerine, göreneklerine bağlıdır. Hala evde anne babanın sözü geçer.
Annenin ağırlığı vardır. İster cumhurbaşkanı, ister başbakan, ister milletvekili isterse bakan olur fark etmez.
Tıpkı Erdoğan’da olduğu gibi.
Kısacası Erdoğan bu halktan biri.
Halk kendine yakın kendinden biri olarak görüyor onu.
Kızıyor, racon kesiyor yeri geldiğinde de ağlıyor.
Ve yeri geldiğinde de annesinin cenaze arabasında gidebiliyor.
Dün onu annesinin cenaze arabasından inerken gördüğümde ‘ İşte Erdoğan farkı bu’ dedim kendi kendime.
Öyle ya da adam bu ülkenin başbakanı.
İnanılmaz bir popülaritesi var ülkemizde ve dünyada.
Buna rağmen sıradan bir vatandaş gibi davranmasını bilerek annesinin cenaze arabasına binip camiye gidiyor.
Binmeyebilirdi.
Kimse de yadırgamaz arkadan makam arabası ile takip ederdi. Birilerine bu olay küçük ya da anlamsız gelebilir.
Ama öyle değil.
Tayyip Erdoğan yeri geldiğinde racon kesebiliyor yeri geldiğinde ‘ Ben sizin gibi, sizden biriyim’ diyebiliyor.
Erdoğan’ın farkı bu.
Bu nedenle bu millet bu halk kendisini seviyor, kendisine yakın görüyor.

http://www.bizimkocaeli.com/files/er(2).jpg

bizimkocaeli.com

kocaelideki atatükçü bir gazete arada bir doğruları söylüyorlar.