İnsan, mal-mülk, makam-mansıp, evlad ü iyal ile sürekli denenip sınandığı gibi kadınla da imtihan olabilir.
Zaten, bir imtihan unsuru olması açısından kadına "fitne" de denilmiştir.
Bir kısım mü'minlerin sabah akşam dualarında

"Allahümme ecirnâ min şerri'n-nisâ,
Allahümme ecirnâ min belai'n-nisâ,
Allahümme ecirnâ min fitneti'n-nisâ"


demeleri; yani,
"Allahım, erkekliğin altında kalıp kadınla imtihanı kaybederek bir kötülük işlemekten bizi koru;
Allahım, şehvetin arkasında sürüklenip bir felakete uğramaktan bizi muhafaza et;
Allahım bir kadının cazibesine kapılıp doğru yoldan sapmaktan bizi halâs eyle!"
diyerek Allah Teâlâ'ya iltica etmeleri kadının potansiyel bir iptila vesile olmasındandır.
Yoksa, mü'minler, kadının şer, bela ve fitne olarak yaratıldığını asla düşünmez
ve kadın fitnesinden korunma dualarını o bâtıl inanca bağlamazlar.
Bu açıdan, aslında erkek de kadın için bir imtihan aracıdır ve
kadın da erkek sebebiyle başına gelebilecek şerden,
beladan ve fitneden sürekli Hazreti Hafîz'e sığınmalıdır.
Hatta, o da –dilerse– dualarında

"Allahümme ecirnâ min şerri'r-ricâl,
Allahümme ecirnâ min belâi'r-ricâl,
Allahümme ecirnâ min fitneti'r-ricâl"

diyebilir.
Evet, erkek-kadın münasebetleri çerçevesinde her ikisi de birbiriyle imtihan olmaktadır
ve her biri diğeri için bir imtihan unsuru,
bir bela sebebi ve bir fitne vasıtasıdır.