ÜMİT-AK
11-30-2008, 20:39
Karne günü geldiği zaman hepimizi saran korkuyla, geçen dönemden kalan bahaneleri düşünmeye başlarız. Atalarımızdan kalma bahaneler çeşitlidir;
Hoca doğru dürüst ders anlatmıyor ki..
Sınıf çok gürültülü! Dersi dinleyemiyorum bile!
Hocalar derse girmiyor. Dersler hep boş!
Ne zaman derse hazırlıksız gitsem, o gün yazılı veya sözlü oluyor.
Bu sezon çok sık elektrik kesildi. Hiç ders çalışamadım!
Eve çok misafir geliyor. Onlarla ilgilenmekten derslere vakit ayıramıyorum.
Ne kadar çalışsam nafile! Bu dersi hiç anlayamıyorum!
Bir dahaki seneye kesin daha çok çalışacağım.
Aslında ben 5 almıştım, hocanın bana gıcığı var!
Yeterli beslenemediğimden, derslere çalışacak gücüm kalmıyor.
Hocanın notu çok kıt! 1,2 ye bile 1 veriyor.
Zaten Ayşegül’ün karnesi de böyle!
Hoca doğru dürüst ders anlatmıyor ki..
Sınıf çok gürültülü! Dersi dinleyemiyorum bile!
Hocalar derse girmiyor. Dersler hep boş!
Ne zaman derse hazırlıksız gitsem, o gün yazılı veya sözlü oluyor.
Bu sezon çok sık elektrik kesildi. Hiç ders çalışamadım!
Eve çok misafir geliyor. Onlarla ilgilenmekten derslere vakit ayıramıyorum.
Ne kadar çalışsam nafile! Bu dersi hiç anlayamıyorum!
Bir dahaki seneye kesin daha çok çalışacağım.
Aslında ben 5 almıştım, hocanın bana gıcığı var!
Yeterli beslenemediğimden, derslere çalışacak gücüm kalmıyor.
Hocanın notu çok kıt! 1,2 ye bile 1 veriyor.
Zaten Ayşegül’ün karnesi de böyle!