selinay
06-03-2008, 20:20
Kalpte ne varsa o damlar ve tekrar ait oldugu yere döner damlalar...
Kimliğin kilididir kelimeler...
Kibar kalpten kelamın kibari damlar, kem kalpten de kem kelime...
Boş değildir kelimeler, boş olanlar bile bir boşlugu ifade eder...
Hicbir kelime de boşlukta kalmaz, bir kalbe konuk olur...
Keder kelimeleri kederliler kapar, kimsesizlerinkini kimsesizler tutar, sevincliler sevinclileri sevindirir...
Yasliları yaslandirir yasli Kelimeler...
Hikmetin kabi, mananin kilifidir kelimeler...
Mana denizi kabardiginda kelime dalgasiyla vurur yürek sahillere...
Sahile degişik şekiller verir bazen nazli, bazen hircin vuran dalgalar...
Engin denizlere yelken acmak da kelime teknelerine binmekle olur...
Denizle sahil arasinda gelgitleri oynar kelimeler...
Kimse kacamaz kader kelimelerden ve kader olan kelimelerinden...
Kem bir kelime kendinin yazdigi yazgidir ve tekrar sahibine yansir...
Hased hasisliktir, sahibini yakar& Giybet kendini dişlemektir...
Zan zulmü, zamansiz yakalar kişiyi...
Kelime varsa bir kalem vardir...
Bir kelimedir kainat...
Kainati "Kün" ile yazan kader kalemi, her bir kalbe de ayrı bir imza atmiş, her ömre farkli bir yazgi yazmiştir...
Motif motif cizmiştir "an"lari, desen desen yapmiştir yollari...
Kün kaleminin ucundaki zerrelerle yazilmiştir kainat...
Galaksilerin kavislerinden, kelebeklerin kanatlarina ayni mühür konmuştur; "Vav"...
Aynı kalem kalbin göz bebeginden gögün gögsüne bir cizgi cekmiştir; "Elif"...
Ve insan her bir şeyde "Hu" yu okusun diye yaratilmiştir.
Kainata ve kalbe yazilanlara iyi okumak güzelliklerle bezenmektir...
Kem kelimelerle kirletmez kalbini...
Hikmet konuşmak varken giybet etmez, tefekkür ederken hasislik düşünmez, güzelliklere nazar ederken zanna zamani kalmaz...
Hayatiyla bir "Elif" yazar, "Vav" vuslatiyla yürür, yüregi "Hu" okur...
Kimliğin kilididir kelimeler...
Kibar kalpten kelamın kibari damlar, kem kalpten de kem kelime...
Boş değildir kelimeler, boş olanlar bile bir boşlugu ifade eder...
Hicbir kelime de boşlukta kalmaz, bir kalbe konuk olur...
Keder kelimeleri kederliler kapar, kimsesizlerinkini kimsesizler tutar, sevincliler sevinclileri sevindirir...
Yasliları yaslandirir yasli Kelimeler...
Hikmetin kabi, mananin kilifidir kelimeler...
Mana denizi kabardiginda kelime dalgasiyla vurur yürek sahillere...
Sahile degişik şekiller verir bazen nazli, bazen hircin vuran dalgalar...
Engin denizlere yelken acmak da kelime teknelerine binmekle olur...
Denizle sahil arasinda gelgitleri oynar kelimeler...
Kimse kacamaz kader kelimelerden ve kader olan kelimelerinden...
Kem bir kelime kendinin yazdigi yazgidir ve tekrar sahibine yansir...
Hased hasisliktir, sahibini yakar& Giybet kendini dişlemektir...
Zan zulmü, zamansiz yakalar kişiyi...
Kelime varsa bir kalem vardir...
Bir kelimedir kainat...
Kainati "Kün" ile yazan kader kalemi, her bir kalbe de ayrı bir imza atmiş, her ömre farkli bir yazgi yazmiştir...
Motif motif cizmiştir "an"lari, desen desen yapmiştir yollari...
Kün kaleminin ucundaki zerrelerle yazilmiştir kainat...
Galaksilerin kavislerinden, kelebeklerin kanatlarina ayni mühür konmuştur; "Vav"...
Aynı kalem kalbin göz bebeginden gögün gögsüne bir cizgi cekmiştir; "Elif"...
Ve insan her bir şeyde "Hu" yu okusun diye yaratilmiştir.
Kainata ve kalbe yazilanlara iyi okumak güzelliklerle bezenmektir...
Kem kelimelerle kirletmez kalbini...
Hikmet konuşmak varken giybet etmez, tefekkür ederken hasislik düşünmez, güzelliklere nazar ederken zanna zamani kalmaz...
Hayatiyla bir "Elif" yazar, "Vav" vuslatiyla yürür, yüregi "Hu" okur...