Cenâb-ı Hak buyuruyor:
“Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır. Boş kaldın mı hemen (başka) işe koyul” (İnşirâh, 5,6,7)




Rasûlullah (sav) buyurdular:
“…Bil ki zafer sabırla, sevinç üzüntüyle, kolaylık da zorlukla birliktedir.” (Ahmed İbni Hanbel)



Bazı zamanlarda Rasûlullah (sav) öyle bir mânevî feyz ile dolardı ki, bu hâle uzun süre tahammül etmek mümkün olmazdı. Hâssaten vahyin nüzûlü esnâsında fevkalâde ızdırap çeker, inci tanesi gibi terler dökerdi. Feyz ve istiğrâkının had safhaya vardığı bazı anlarda:
“Yâ Âişe, rûhâniyet beni istilâ etti. Gel biraz benimle konuş!” diyerek beşerî iklîme rücû ederdi.
Bunun aksine dünya gâlib gelince de:
“Yâ Bilâl! Haydi namaza çağır da ferahlayalım!” (Ebû Dâvud)

buyurarak beşeriyet ve rûhâniyet iklîmleri arasındaki dengeyi sağlardı.





--ALINTI--

iyi geldi