Nükleer enerji

Nükleer santral konusundaki akıl almaz gecikmemizin acıklı tarihi elbette yazılacaktır. Bugün, Türkiye’nin 10 nükleer santrali olmalı idi. Doğal gaza, petrole daha az bağımlı olurduk. Elektrik telâşımız kalmazdı.
Çok daha önemlisi, nükleer silâh yapabilecek kapasite ve tecrübeyi sahip bulunacaktık. Çok yazık ettik. Çok yanlış yapıldı.
Nükleer santraller en medenî ülkelerde inşa edildi. Çevreye az zarar verecek şekilde yapılabiliyor. Bendeniz, tâviz vermez bir çevreciyim. Tabiata zarar verilmesini, insanlık suçu sayarım. Bu anlayış içinde, bu anlayıştan sapmayarak, nükleer santrallerimizi biribiri ardı sıra dizmeye başlamalıyız.
İran atom bombası yapar yapmaz bizim de atom bombası edinmemiz gerekeceği âşikârdır. Suudî Arabistan ve Mısır, bizimle yarışacaktır. Maalesef! İnsanlık, bütün nükleer ve biyolojik silâhları yok etmek çizgisinde bir uygarlığa erişemedi.
Pakistan, 50 atom bombası ve 2 nükleer santral sahibidir. 60 Müslüman devlet arasında başka nükleer silâh ve santral sahibi yoktur. Hindistan’da tam 17 nükleer santral ve herhalde 100 atom bombası var. Komşularımız Romanya’da 2, Bulgaristan’da 2, Ermenistan’da 1 nükleer santral mevcuttur. Büyüklere bakalım: ABD 104, Japonya 55, Çin 11 (ilâveten 5’i de inşa hâlinde). Fransa 59, İngiltere 19, Kanada 18, Rusya 31, Almanya 17, Ukrayna 15, Güney Kore 20...
Dünyada bugün işler halde toplam 433 nükleer santral harıl harıl elektrik üretiyor. Türkiye 0 (sıfır). Bizim için utanç tablosu sergilediğini vurgulamaktan çekinmiyorum. Şimdi bazı faaliyetlerimiz başladı. Nükleerler kısa zamanda kurulamıyor. Sakın formaliteye, kırtasiyeye, falan ve filana dalıp vakit öldürmeyelim. En kısa müddette böylesine vahîm eksiklikten kurtulalım. Türk milleti bu sevinci hak ediyor.

Durum
Yılmaz Öztuna