loneliness
09-22-2007, 11:37
ÖCÜLER çarşısı kepenklerini açtı.Her tezgáhta, her vitrinde bir "darbe öcüsü".
Toplumun bütün bireylerini bağlayacak bir anayasa yapılıyor.
Birtakım insanlar odalara kapanmış harıl harıl maddeler yazıyor, bunları fasiküller halinde basına sızdırıyor.
Yalanlayan kimse yok.
Biz çıkıp, "Anayasanın bu yöntemle yapılması doğru değil" diyoruz.
"Anayasa yapımına türban maddesinden, eski anayasanın değiştirilemez denilen maddelerinden başlarsanız, şüpheler yaratırsınız" diyoruz.
"Türbanı anayasa ile değil, toplumsal uzlaşı ile çözün" diyoruz.
"Mahalle baskısına karşı eğitici tedbirler alıp ondan sonra yasakları kaldırın" diyoruz.
Allah aşkına bu ülkede bir insanın bunları söyleme hakkı yok mu?
Bir gazetecinin bunları eleştirmesi en doğal hakkı değil mi?
* * *
Değil.
Kendine hiç sıkılmadan "demokrat" diyebilen insanlar, "öcüler çarşısının esnafı" hemen tezgáhları açıyor.
"Vay, siz darbe çığırtkanlığı yapıyorsunuz."
"Yine 28 Şubat iklimi yaratıyorsunuz."
Bırakın bu palavraları.
Bakın ortada asker falan yok.
Bunu yazan çizenlerin rütbesi de yok, bir cemaatin müridi de değiller.
Konuşanlar bizleriz.
Sizlersiniz.
Ayrıca askerlere de sesleniyorum.
Sakın bu tartışmaya orasından burasından müdahil olmayın.
Bunu biz siviller tartışacağız.
Biz bu ülkede, rejimin niteliğini değiştirme endişesi taşıdığımız bir "anayasa girişimini" eleştiriyoruz.
Diyoruz ki: "Böyle yaparsanız bu bir dayatma anayasası olur."
Diyoruz ki: "Böyle bastıra bastıra yapılacak anayasa, askerlerin yaptığı anayasadan farklı olmaz."
Neticede o askerlerin, bu da sizin...
Bu arkadaşlara soruyorum.
Bu ülkenin en büyük gazetesinin genel yayın yönetmeni bu endişelerini dile getiremeyecek mi?
Bu ülkenin en büyük gazetesinin yazarları, bu tartışmaya özgür iradeleri ile katılamayacak mı?
Yani sizin tamtam gürültülerinizin, zafer çığlıklarınızın altında yapılacak bir anayasa olup bittisine sessiz kalmama hakkımız yok mu?
Var arkadaşlar.
Bu anayasanın yapılma yöntemi değiştirilmedikçe, özgür bir tartışma ortamı yaratılmadıkça, öcüler çarşısı esnafının yarattığı bu "Çoğunluk biziz, istediğimizi çıkarırız" terörü durdurulmadıkça, bu anayasa bir uzlaşmanın ifadesi olmayacak.
Bu sadece yüzde 47’nin anayasası olacaktır ve askerler yüzde 92 oyla kabul edilen anayasayı göğüslerinde demokrasi madalyası olarak taşıyacaklardır.
* * *
Türkiye, bütün kurumlarıyla, yazarlarıyla bu anayasayı tartışacaktır.
Kimse sinirlenmesin.
Kimse kimseyi, darbe öcülüğü, 28 Şubatçı etiketleriyle susturmaya kalkmasın.
Bu tartışma, bir yanıyla hepimizin hayat tarzını ilgilendiriyor.
Kimse hayat tarzının geleceğini, siyasetçilerin muallakta kalan sözlerine teminat olarak yatıramaz.
Bu demokratik bir tartışma ise, bizlere tahammül edeceksiniz.
Biliyorum 22 Temmuz zaferi hepinizi mest etti, kendinizi mahallenin kralı hissediyorsunuz.
Bu duygunuzun geçici bir zafer sarhoşluğu olduğuna inanmak istiyorum.
O yüzden diyorum ki, artık 22 Temmuz kutlamalarına bir son verin ve anayasayı eşit şartlarda tartışalım.
Sonunda sizin de bir oyunuz var, bizim de.
Sizin de bir köşeniz var, bizim de...
Toplumun bütün bireylerini bağlayacak bir anayasa yapılıyor.
Birtakım insanlar odalara kapanmış harıl harıl maddeler yazıyor, bunları fasiküller halinde basına sızdırıyor.
Yalanlayan kimse yok.
Biz çıkıp, "Anayasanın bu yöntemle yapılması doğru değil" diyoruz.
"Anayasa yapımına türban maddesinden, eski anayasanın değiştirilemez denilen maddelerinden başlarsanız, şüpheler yaratırsınız" diyoruz.
"Türbanı anayasa ile değil, toplumsal uzlaşı ile çözün" diyoruz.
"Mahalle baskısına karşı eğitici tedbirler alıp ondan sonra yasakları kaldırın" diyoruz.
Allah aşkına bu ülkede bir insanın bunları söyleme hakkı yok mu?
Bir gazetecinin bunları eleştirmesi en doğal hakkı değil mi?
* * *
Değil.
Kendine hiç sıkılmadan "demokrat" diyebilen insanlar, "öcüler çarşısının esnafı" hemen tezgáhları açıyor.
"Vay, siz darbe çığırtkanlığı yapıyorsunuz."
"Yine 28 Şubat iklimi yaratıyorsunuz."
Bırakın bu palavraları.
Bakın ortada asker falan yok.
Bunu yazan çizenlerin rütbesi de yok, bir cemaatin müridi de değiller.
Konuşanlar bizleriz.
Sizlersiniz.
Ayrıca askerlere de sesleniyorum.
Sakın bu tartışmaya orasından burasından müdahil olmayın.
Bunu biz siviller tartışacağız.
Biz bu ülkede, rejimin niteliğini değiştirme endişesi taşıdığımız bir "anayasa girişimini" eleştiriyoruz.
Diyoruz ki: "Böyle yaparsanız bu bir dayatma anayasası olur."
Diyoruz ki: "Böyle bastıra bastıra yapılacak anayasa, askerlerin yaptığı anayasadan farklı olmaz."
Neticede o askerlerin, bu da sizin...
Bu arkadaşlara soruyorum.
Bu ülkenin en büyük gazetesinin genel yayın yönetmeni bu endişelerini dile getiremeyecek mi?
Bu ülkenin en büyük gazetesinin yazarları, bu tartışmaya özgür iradeleri ile katılamayacak mı?
Yani sizin tamtam gürültülerinizin, zafer çığlıklarınızın altında yapılacak bir anayasa olup bittisine sessiz kalmama hakkımız yok mu?
Var arkadaşlar.
Bu anayasanın yapılma yöntemi değiştirilmedikçe, özgür bir tartışma ortamı yaratılmadıkça, öcüler çarşısı esnafının yarattığı bu "Çoğunluk biziz, istediğimizi çıkarırız" terörü durdurulmadıkça, bu anayasa bir uzlaşmanın ifadesi olmayacak.
Bu sadece yüzde 47’nin anayasası olacaktır ve askerler yüzde 92 oyla kabul edilen anayasayı göğüslerinde demokrasi madalyası olarak taşıyacaklardır.
* * *
Türkiye, bütün kurumlarıyla, yazarlarıyla bu anayasayı tartışacaktır.
Kimse sinirlenmesin.
Kimse kimseyi, darbe öcülüğü, 28 Şubatçı etiketleriyle susturmaya kalkmasın.
Bu tartışma, bir yanıyla hepimizin hayat tarzını ilgilendiriyor.
Kimse hayat tarzının geleceğini, siyasetçilerin muallakta kalan sözlerine teminat olarak yatıramaz.
Bu demokratik bir tartışma ise, bizlere tahammül edeceksiniz.
Biliyorum 22 Temmuz zaferi hepinizi mest etti, kendinizi mahallenin kralı hissediyorsunuz.
Bu duygunuzun geçici bir zafer sarhoşluğu olduğuna inanmak istiyorum.
O yüzden diyorum ki, artık 22 Temmuz kutlamalarına bir son verin ve anayasayı eşit şartlarda tartışalım.
Sonunda sizin de bir oyunuz var, bizim de.
Sizin de bir köşeniz var, bizim de...