SSS
02-21-2010, 12:58
Çocukları satanizmden korumada en büyük rol ailelere düşmektedir. Aileler bu konuda şunlara dikkat etmelidirler.
*** Çocuklara yakın olunmalı. Onlarla ilgilenilmez ise başkaları ilgilenecektir.
*** Çocuklarla iyi bir iletişim kurulmalı. Onların her türlü düşünce ve fikirlerini ifade edecekleri rahat ve samimi bir ortam oluşturulmaya çalışılmalıdır. Bize ters gelebilecek her türlü fikirlerine ani ve sert tepki verilmemeli, sabırla dinlenmeli çare ve çözüm bulmak için sabırlı ve samimi çaba harcanmalıdır. Manevi alandaki ihtiyaçları da dahil her konuda dışarıdan bir arayışa ihtiyaç duymaları önlenmelidir.
*** Çocukların arkadaşları gözlem altına alınmalı. Onları sıkmayacak ve bunaltmayacak şekilde takip edilmelidirler.
*** Ergenlik çağı olan 11-22 yaşları bu türlü sapkın yollara kapılma riskinin olduğu yaşlardır. Ergenlik çağı hassasiyet ve bunalımları çok dikkatle izlenmeli gerektiği yerde yardım ve müdahale edilmelidir. Yine bu yaşların inanç edinme ve arayış çağları olduğu unutulmamalıdır.
*** Yine çocukluktan gençliğe geçiş dönemi olan bu çağlar, çocukların ilgi, merak, taklit çağlarıdır. Bu yaşlarda satanistliğe ve her türlü zararlı alışkanlıklara merakla yaklaşmaya ve denemeye kalkabileceği dikkate alınmalıdır.
*** Çocuklarının garip halleri ve tavırları satanizme bulaştığı şüphesini veriyorsa, paniğe kapılarak aşırı tepki vermeden, çocukla bağları koparmadan çözmeye çalışmalı, satanistlerle bağlantısının katiyet kazandığı tespit edildiğinde, uzmanlarla görüşüp gerektiğinde profesyonel yardım alınmalı, çocuk kurtarılmalıdır.
*** Çocuk evinde ailesi kendisinden uzakta olup yalnızlık çekiyorsa ve yakın çevresi itibariyle serbest bir ortamda ise bu boşluk, yalnızlık ve serbestliği mutlaka bir şeylerle doldurmaya çalışacaktır. Özellikle ayrı olan anne ve babaların çocukları, kendilerine kavga gürültüden uzak yakınlık gösterilen daha sıcak ortamlar arayacaktır. Bu ortam şeytanın ve ona tapanların ortamı olmamalıdır.
*** Çocuklarımıza iyi bir anne baba, gerektiğinde arkadaş, dost ve öğretmen olmanın yollarını çok zorda olsa aramalıyız ve bunu başarmalıyız.
NOT: Bu yazının hazırlanmasında Nesil Yayınları’ndan Arif Arslan’ın. ŞEYTAN VE CİNLER isimli eserinden yararlanılmıştır
*** Çocuklara yakın olunmalı. Onlarla ilgilenilmez ise başkaları ilgilenecektir.
*** Çocuklarla iyi bir iletişim kurulmalı. Onların her türlü düşünce ve fikirlerini ifade edecekleri rahat ve samimi bir ortam oluşturulmaya çalışılmalıdır. Bize ters gelebilecek her türlü fikirlerine ani ve sert tepki verilmemeli, sabırla dinlenmeli çare ve çözüm bulmak için sabırlı ve samimi çaba harcanmalıdır. Manevi alandaki ihtiyaçları da dahil her konuda dışarıdan bir arayışa ihtiyaç duymaları önlenmelidir.
*** Çocukların arkadaşları gözlem altına alınmalı. Onları sıkmayacak ve bunaltmayacak şekilde takip edilmelidirler.
*** Ergenlik çağı olan 11-22 yaşları bu türlü sapkın yollara kapılma riskinin olduğu yaşlardır. Ergenlik çağı hassasiyet ve bunalımları çok dikkatle izlenmeli gerektiği yerde yardım ve müdahale edilmelidir. Yine bu yaşların inanç edinme ve arayış çağları olduğu unutulmamalıdır.
*** Yine çocukluktan gençliğe geçiş dönemi olan bu çağlar, çocukların ilgi, merak, taklit çağlarıdır. Bu yaşlarda satanistliğe ve her türlü zararlı alışkanlıklara merakla yaklaşmaya ve denemeye kalkabileceği dikkate alınmalıdır.
*** Çocuklarının garip halleri ve tavırları satanizme bulaştığı şüphesini veriyorsa, paniğe kapılarak aşırı tepki vermeden, çocukla bağları koparmadan çözmeye çalışmalı, satanistlerle bağlantısının katiyet kazandığı tespit edildiğinde, uzmanlarla görüşüp gerektiğinde profesyonel yardım alınmalı, çocuk kurtarılmalıdır.
*** Çocuk evinde ailesi kendisinden uzakta olup yalnızlık çekiyorsa ve yakın çevresi itibariyle serbest bir ortamda ise bu boşluk, yalnızlık ve serbestliği mutlaka bir şeylerle doldurmaya çalışacaktır. Özellikle ayrı olan anne ve babaların çocukları, kendilerine kavga gürültüden uzak yakınlık gösterilen daha sıcak ortamlar arayacaktır. Bu ortam şeytanın ve ona tapanların ortamı olmamalıdır.
*** Çocuklarımıza iyi bir anne baba, gerektiğinde arkadaş, dost ve öğretmen olmanın yollarını çok zorda olsa aramalıyız ve bunu başarmalıyız.
NOT: Bu yazının hazırlanmasında Nesil Yayınları’ndan Arif Arslan’ın. ŞEYTAN VE CİNLER isimli eserinden yararlanılmıştır