Sevdim seni hep canlara canan diye sevdim
Bir ben değil alem sana kurban diye sevdim

Ecram-ı felek levh u kalem mest-i nigahın
Didarına aşık ulu Yezdan diye sevdim

Mahşerde nebiler bile senden meded ister
Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim

Aşkından buhurdan gibi tütmede bu kalbim
Sensiz bana cennet bile hicran diye sevdim

Ta arşa çıkar her gece aşıkların ahı
Asilere lütfun yüce ferman diye sevdim

Doğ kalbime bir lahzacık ey nur-u dilara
Sevdanı gönül derdine derman diye sevdim

Bülbül de senin bağrı yanık aşık-ı zarın
Feryadı bütün ateş-i suzan diye sevdim

Huriler ezelden beri şeyda-yı cemalin
Yanmıştı sana Yusuf-u Kenan diye sevdim

Evlad ü iyalden geçerek Ravza’na geldim
Evsafını methetmede Kur’an diye sevdim

Kıtmir’inim ey Şah-ı Rasul kovma kapından
Alemlere rahmet dedi Rahman diye sevdim

Şeyda kuluna eyle nazar merhametinle
Bir lahza nazar en büyük ihsan diye sevdim

Hasan Basri Çantay