Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim, tebdili kıyafet yapmış, Kuşlar
Çarşısı'nı geziyormuş.


Avcılar avladıkları kuşları, tuzakçılar yakaladıkları maharetli, eğitimli,
güzelim kuşları satıyorlar.


Bir ara gözü kekliklere ilişir padişah'ın.


Bir grup kekliğin üzerindeki varakta, "Tane işi satış fiyatı 1 altın"
yazıyor.


Hemen yanı başlarında asılı, adeta altın kafes içinde bir keklik daha var
ki, fiyatı; 300 altın.


Padişahın gözü 300 altınlık kekliğe takılır.


"Hayırdır" der satıcıya, "Bunun diğerlerinden ne farkı var ki, bunlar 1
altın, bu 300 altın?"


Satıcı, "Bu keklik özel eğitimli, çok güzel ötüyor, ötmesi bir yana bunun
ötüşünü duyan ne kadar keklik varsa hepsi onun etrafına doluşuyor"
diyor."Tabii bu arada avcılar da o etrafa doluşan keklikleri daha rahat
avlıyorlar" diye ekliyor.


"Satın alıyorum al sana 500 altın..." Diyerek.


Parayı veriyor; hemen oracıkta kekliğin kafasını kesiyor.


Adam şaşırıp, "Ne yaptınız, en maharetli kekliğin kafasını koparttınız,
yazık değil mi" diye dövünürken;


Padişah gürler:


"Kendi soylarına ihanet edenlerin sonu er geç böyle olur!."

Ne denirki ,Yavuz sultan selim ve o padişahların en yiğit olanı.Bu güzel ve anlamlı paylaşımın için sağol.

En yiğit olanlarından biri desek daha doğru olur.. ;1
Siz sağolun..

sevdiğim ve örnek aldığım kişiliklerden birisi Yavuz Selim...ne güzel söylemiş...birde ben birşey söyleyeyim...

''Bu memleketin ekmeğini yiyip ihanet eden bir gün mutlaka ekmeği yediği elden kurşunu yer..''....

Ellerinize sağlık paylaşımınız için çok teşekkürler.