Teessüf ederim

Beni şaşırtan Cumhurbaşkanının da, oy çokluğu ile (4'e karşı 7 ) davanın parçası haline getirilmesi oldu. Ne yalan söyleyeyim; bunu beklemiyordum.
Çünkü apaçık bir Anayasa ihlali ile karşı karşıyayız. Ne diyor Anayasa? Şöyle:
Madde 104 : " Cumhurbaşkanı Devletin başıdır. Bu sıfatla Türkiye Cumhuriyetini ve Türk Milletinin birliğini temsil eder; Anayasanın uygulanmasını, Devlet organlarının düzenli ve uyumlu çalışmasını gözetir. "
Madde 105: " Cumhurbaşkanının resen imzaladığı kararlar ve emirler aleyhine Anayasa Mahkemesi dahil, yargı mercilerine başvurulamaz... Cumhurbaşkanı, vatana ihanetten dolayı, Türkiye Büyük Millet Meclisi üye tamsayısının en az üçte birinin teklifi üzerine, üye tamsayısının en az dörtte üçünün vereceği kararla suçlandırılır. "
O halde bunlar... 'Milletin', 'devletin' ve 'cumhuriyetin' temsilcisini yargılamaya hazırlanıyor.
Üstelik de, o makamda oturan Abdullah Gül'ün, sadece ve sadece, "vatana ihanet" suçlamasıyla yargılanabileceği apaçıkken...
O zihniyetin bu kadar ileriye gidebileceğini... Bu kadar pervasız olabileceğini tahmin etmiyordum.
Teessüf ederim!
Gelelim olayın geneline...
Artık hükümetten ciddi bir icraat beklemeyin. AKP bütün enerjisini bu davadan kurtulmaya harcayacak.
Niye böyle olacak? Çünkü...
Olay, 'iddianameye karşı savunma yapmaktan' ibaret olsaydı... Böyle demezdim. Çünkü o durumda partinin hukukçuları suçlamalar üstünde çalışır... Başbakan ve bakanlar da işlerine güçlerine bakardı.
Ama artık durum farklı: Anayasa'daki açık hükümlere rağmen Cumhurbaşkanının davaya dahil edilmesi işin rengini değiştiriyor...
Kapatma davası... Bir meydan okuma... "Biz ne dersek o olur" dayatması haline geldi.
Bir tarafta... " Türkiye değişecek... Demokratikleşecek... Şeffaflaşacak... Avrupa Birliği'ne doğru ilerleyecek... Gerçekten hukuk devleti olacak... Piyasa ekonomisi derinleşecek... Çetelerden kurtulacak... " diyenler var.
Diğer tarafta ise... " Demokrasinin bu kadarı dahi fazla... Mevcut yasa devleti neyinize yetmiyor... Ne çetesi canım; onlar vatansever insanlar... Piyasayı boş verin, en iyisi güdümlü ekonomi " diyenler yer alıyor.
Tarihin akışı, birinci grubun, yani özgürlükçülerin kazanacağını gösteriyor.
Gösteriyor da, ne zaman? Şimdi mi, 5-10 yıl sonra mı?
Toplumların yaşamında 5 10 yıl nedir ki; göz açıp kapayıncaya kadar geçer. Ama gelin onu bir de, an be an yaşayanlara, şu kısa ömründe güzel günler görmek isteyenlere sorun!

Emre AKÖZ - Sabah

bana kalkıp bu ülkede hukuk var demesinler bu ülkede Atatürk ü kullanarak laikliği kullanarak yolumuzu kapatmaya çalısıyorlar laiklik kisvesi altında neler yapıyorlar

heydi baykal bulastıracak baska kimse kaldımı istiyorsan elimizde baska sanatcılar müjdat gezen gibi

GEVSEMEYİN ÜZÜLMEYİN EGER İNANIYORSANIZ ÜSTÜN GELECEK OLAN VARSA MUTLAKA ONLARDA SİZLERSİNİZ( Ali-imran)

bu yetermi sayın ok >:(

anayasa mahkemesi o kadar alçaldı ki çocukların dahi ağzında sakız oldular.Gerisini siz düşünün.

Valla suçlu olan içinde suçsuz olan içinde artık Türk yargısının eline düşenin vay haline demekten başka bir şey gelmiyor....halkın Türk yargısına olan güveni o kadar sarstılarki diyecek söz bulamıyorum... >:(

Ne demek istedi?
Bazı sözleri anlayabilmek için satır aralarını okumak gerekir. Mesela AKP'ye kapatma davası açan Yargıtay Başsavcısı Abdurrahman Yalçınkaya'nın geçen gün (mealen) söyledikleri:
"İddianamedeki suçlamaların çoğu gazete haberlerine dayanıyor. Eğer ilgili şahıslar daha sonra tekzip göndermiş ya da kendilerini bir şekilde aklamışlarsa, bunlar da kanıtlanabilirse, bu yasağı mahkeme düşürebilecek. Ama en az 40 milletvekilinin bu kapsama girmesi zor görünüyor."
Ben bu sözleri şöyle okuyorum: Anayasa Mahkemesi, Başsavcının iddia ettiği gibi, davaya dahil edilen 71 kişiden 40'ına yasak getirdiğinde... Bu durum, mahkemenin nasıl da " adil " bir karar aldığının kanıtı olarak sunulacak.
Şöyle propaganda yapılacak: "Eğer önyargılı olsalardı, 71 kişinin (Cumhurbaşkanı hariç) tamamına yasak gelirdi. Halbuki bakın, suçlu ile suçsuz gayet güzel birbirinden ayrılmış."
Ya tabii; biz de buna inanacağız...
--------------------------
Emre Aköz'ün bugünkü ikinci yazısı.
İlginç bir noktaya değinmiş.