Nasıl mutlular!
Allah’ım Allah’ım.
Tellal çıkardılar, bağırtıyorlar:
“Ey ahali duyduk duymadık demeyin, iki kardeş birbirine düştü! Tamamdır bu iş!”
Sanırsın ki hükümet düşüyor.
Hele Hürriyet’teki tellal; keyfine diyecek yok!
Bülent Arınç’ın yaptığı “kişisel Gezi hareketiymiş”.
Allaaaaaaah!!!
Demek istiyor ki; “yahu binlerce adamı döktünüz Taksim’e; yaktılar, yıktılar başaramadılar. Arınç’ı çıkarın, tek başına halleder!”
Öyle aşka gelmiş ki “muhterem”, yılların kurt siyasetçisine gaz vermeye kalkıyor.
Neymiş efendim; Bülent Arınç’ın yaptığı bir şahsiyet ayaklanmasıymış!
Aklı sıra gazlıyor:
Evet evet Arınç haklı.
Az bile söyledi.
Başbakan haksız.
Bak seni hiçe saydı.
Sen şöyle iyisin, böyle güzelsin, ağasın, paşasın.
Yerim ben senin hin zekânı.
Ama sen bizi yeme!
Devamı da şu olsa gerek; Erdoğan’a bayrak aç, istifa et, parti kur, yürü be Bülent Ağabey arkandayız.
Aklı sıra Arınç’tan bir Abdüllatif Şener çıkaracak.
Ne yapacaksa?
Kemal Bey de aşka gelmiş.
O da diyor ki; “Toplum vicdanını rahatsız eden olaylarda Sayın Arınç’ın net tavır takındığını biliyoruz.”
Beş dakikalık bir konuşma sonrası Arınç’ı badem gözlü yapmak.
Meselenin özeti bu.
Neyse!
Lakin en kritik soru şu; bu nasıl bir ruh hali?
İki kardeş birbirine düşsün, kavga etsin, biz, yahut bizimkiler de iktidara gelsin!
Bu kavgadan medet umuyorlar.
Yahu bu yol, iktidar yolu değil. Bu yol iktidara çıkmaz. Yan gelip yatarak, tembellik yaparak, kavga dilenerek iktidar olunmaz.
“Nasıl iktidar olunur?”, onu bir başka sefere uzun uzun anlatırım.
Şimdi dönelim Bülent Arınç’ın ne yaptığına.
Yakinen bilirim, Arınç duygusal bir kişidir.
Haklıdır, haksızdır bu başka bir tartışma konusu, lakin belli ki alınmış.
Ziyadesiyle alınmış.
Ve dahi üzülmüş.
Dahası bunalmış.
Hatta sinirleri bozulmuş.
Böylesi bir anda duygu patlaması yaşamış.
Hepsi bu.
Atatürk’ün ölüm yıldönümü nedeniyle düzenlenen törende herkesin gözü Erdoğan ve Arınç’ın üzerindeydi.
Objektiflerin bazıları “birbirine bakmayan iki asık surat” çekebilmek için çok uğraştı.
Ama olmadı.
Cumhurbaşkanı Gül de, esprileriyle aynı karedeydi.
Türkiye bu üç ismin kardeşliğini seviyor.
Bu üç ismin kardeşliğidir Türkiye’yi bugünkü seviyesine getiren.
Dikkat edin fitne odakları, kara kedi gibi bu üçlünün arasında dolanıyor.
Korkarım, ezilip kalacak!