TÜRKÇE KARAKTERİMİZ BOZUK

Ortalık toz duman…
Bildiriler, muhtıralar, tehditler, şantajlar… Adeta havada uçuşuyor…
***

Bütün bunların arasında bir çok ses yükseldi ki, yanlışı düzeltebilmeniz için sizin doğru olmanız gerekir. İçiniz boş olmayacak.
***

Yoksa bilinçli mi yapılıyor?
Eğer bilinçli bir hareketse daha da vahim. Ki görülmüştür ki, ülkede yargıdan değerlere, inançlardan kurumlara kadar aslında içi dolu değilmiş…

Yaptıkları açıklamalarda, yayınladıkları bildirilerde bile bunları görebiliyorsunuz. Ama kıyafetlerine baktığınız zaman “Peh” diyesiniz geliyor; karşılarında adeta küçülüyorsunuz.
***

Yargı diyor çünkü karşınızdaki… Cumhuriyet diyor… Laiklik diyor… Anayasa diyor… Ülke elden gidiyor falan da deniyor…
Ama bakıyorsunuz fos…
Bir yanlışı düzeltebilmek için sizin düzgün olmanız gerekir. Hatırlar mısınız, çok kısa bir süre önce bir aile faciası yaşanmıştı; bir adam karısını öldürmüştü. Sebebi cep telefonunda Türkçe karakter olmaması...
***

Bütün konuşmalarda, bildirilerde, açıklamalarda, tepkilerde, düzeltmeye çalışmalarda, bir şeyleri ikame etmede, yeni bir şey getirmede, kısacası ülkeyi ve insanları kurtarmada aslına bakarsanız “Türkçe karakter yok!”
Anlaşılmıştır. Bunun için de önünüze geleni biçebilirsiniz. Serbest…
***

Doğru anlaşılmak gibi bir derdiniz olmasın. Zira siz kendi doğrunuzu biliyorsunuz. Bu size yeter. Sizin doğrunuz doğrudur, kesindir ve nettir. Hatta bunun için cinayet bile işleyebilirsiniz. Ama düşünün; çocuğunuzu, karınızı öldürdükten sonra “Türkçe karakter bozukluğunuz” yüzünüze çarparsa…

Yakın tarihimizde “Türkçe karakter bozukluğu” yüzünden Adnan Menderesleri, Deniz Gezmişleri, Nazım Hikmetleri, Necip Fazılları öldürüp süründürmedik mi?

Peki kim dayatıyor bu dili bize? Niye vazgeçmiyoruz? Niye kendi “Ana sütü kadar ak” Türkçemize dönmüyoruz?

İnsan vicdansızlıktan ölmez, vicdan sızısıyla ölür! Ve insanın kendi kendine en büyük ihaneti nedir biliyor musunuz? Belki Allah kendisini affetmiştir ama kendi kendini asla affetmez… Vicdan böyle bir şeydir. Son nefesinizde getirmeye çalıştığınız ki, umarım herkes getirir, kelimeyi şahadetle birlikte boğazınıza vicdanınız takılır kalır. Şahadetiniz geçer ama vicdanınız kalır!
***

Sonra bütün insanların dili, hani elinizde basit bir çizik olur da aklınız sürekli ordadır ya, sizin burada bırakıp gittiğiniz kanayan vicdana böyle takılır durur. İsminiz, sonraki zamanlarda, binlerce yıldır bazı insanların iyi, bazı insanların kötü anıldığı gibi anılır.
***

Onun için biran önce Türkçe karaktere geçmemiz gerekiyor. Yoksa toplum bazı elbiselerin içinde insan olduğundan şüpheye düşecek. Çünkü devletler kendi diliyle ve insanıyla yaşar!




Ali Ulurasba