Sana sıkıntıların ardından gül bahçesi gelecek demiştim
İşte gerçek olan bu,güzelliğine meftun olduğumuz dünya dikenlerle dolu.

Binlerce cümle var usumda yazılmayı bekleyen
Bir şeyleri özlüyorum, adı küllenmiş aşklarda gizli...
Duygularım eski bir liman misali saklanıyorlar yüreğimde...

Gözlerim ateş topu sanki...yanaklarım solgun...dudaklarım kupkuru..
Gönlüm dert yumağının verdiği hüzünle dolu...
Ah!şu geceler...tüm maskeleri indiriyor birer birer yüzlerimizden.

Keşke yağmur yağsa bu gece veya rüzgar esse delicesinden
Uğultusunu duysam, kükrer gibi gürleyen gök gürültüsü
İçimde hiç bilinmedik kıvılcımları yaksa..

Veya kar, tipi, boran olsa...korksam ve sinsem yastığımın kenarında
Bir dost sesi duysam başucumda ve saatlerce ağlasam

Hayat sanki bir rüya,
Gerçeklikten de öte belki,
Dudaklarının arasından çıkan iki hecedir hayat...ö-lüm

Uzun zaman oldu ki, yağan yağmuru sessizce izlemedim...
Gökyüzünü usanmadan seyretmeyi, gözlerimi kapayarak
Doğanın huzur veren dinginliğini içimde hissetmeyeli çok zaman oldu...

Haykırmak geçer kalbimin hücrelerinden
Utanç duvarı misali susar dilim, çıkmazlara girer bedenim

Yok mu dost sesi?
Yok mu aşkın sinesi?

Sahi nedir aşk?
Bu soruyu sorduğum zaman kendime, cevapsız kalıyorum.
Bir nefeslik olmamalı, bir içimde bitmemeli aşk...Hayatım olmalı.

Büyütmeliyim her soluğumda, içimdeki sevdayı yaşatmalıyım...
Olumsuzluk sarmamalı benliğimi, karamsarlık uzak olmalı düşlerimden..

Özgür olmalı ruhum...
Attığım her adımımla, aldığım her nefesle, yüreğimde özgür olmalı
Düşlerimden ötesini aşk süslemeli
Adım aşk olmalı hayallerimde..


Ya ben, âş(ı)k olmalıyım
Ya aşk, ben olmalı