Her köşe başında dinlenir oldu sazımız
Bir hicranın göğsünde gemlenir sızımız
Avizeler kopacak, baktığın yerden
Geçecek bütün şarkılar gözlerinden
Adın unutulacak, sen dönmeyeceksin
Şair'in öldüğünü bile görmeyeceksin
Ben yazacağım tarihini ölümün
Kara gözleri kan ağlayacak gülümün
Ayakta tutacak, kalbe düşen her yara
Namın ulaşacak bütün soylu turnalara
Sen göğsüne en şanlı karalara bağlayacaksın
Kimse dokunmasa da gülüm ağlayacaksın
Vurur da en bahtiyar balıklar sahile
Değil sahil, martılar bile gelir dile
Cinnetin resmi dokunacak duvarlara
Kaybetmeden ağlamayı öğreteceğim dağlara
İsyanı büyük olur, yaralı kartalların
Sonu ölüme çıkar bütün yalnızlıkların
Saçına iğrelti bir saltanat takacaksın
İstemesen de yanık bir yüreği mesken tutacaksın
İfadesi olmayacak aşkım, hiçbir ayrılığın
Kalbini kıskandıracak kalbimdeki varlığın
Gelip içimde bıraktıklarını toplasana
İhtimali kalmadı kavuşmanın artık anlasana
Ayrılık ölümden önce gelir; bilmelisin
Şairler nasıl ölür gözlerimde görmelisin
Bir azap içinde bir ömür kıvranacaksın
Ressama değil, sen bir resme mahkum olacaksın...



Melek Zeynep Bulut