Ak güneşi koklayınca bak patladı tomurcuk
Bahçelerin yüreğinde çiçekenen yangın var

Gül yüzüyle mutlu etti gülümsüyor her çocuk

Sen ne güzel bir mevsimsin her zaman gel ey bahar.

Yağmurların misler kokan nefesini hissedin

Yitirilmiş defineyi kış giderken bıraktı

Serçelerin çatılarda hoş sesini hissedin

Seferinden döndü kuşlar buradan çok ıraktı.

Çağlayanlar pür telaşla çılgın denize koştu

Ilık rüzgâr saz çalıyor en neşeli makamdan

Bulutlarda bir heyecan sonsuz göklerde coştu

Hissedelim ilkbaharın farkı var mı bayramdan

Karıncalar kumla ebru yapıyorlar toprakta

Bal arısı çiçek çiçek dolaşıyor bal için

Koyun kuzu dolaşıyor her birisi merakta

Kelebekler uçuşuyor yeşillenen dal için.

Ölüp ölüp küllerinden diriliyor ilkbahar

Bize kısa gelir ömrü her nedense üzgünüz

Yazda sıra eli titrek başı ateş ihtiyar

Tabiatın kuralı bu mevsimlere sürgünüz.

4+4+4+3 heceli ritmik Afet’ce şiir

AFET İNCE KIRAT