Bak Şu Kelebeğe.. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

12-31-2007, 20:48

Genç kız, okuldan geldiğinde son derece yorgundu. O gün derse girmeyerek karşı görüşlü öğrenciler aleyhine slogan atmış, hatta onların elindeki bildirileri kapıp yırttıktan sonra, bir kısmını da ceplerine doldurup dağıtılmasını engellemişti. Kâğıtlardaki " KURTULUS" ve "HUZUR" gibi kelimeler, her nedense onu kızdırıyordu.

Genç kız, ellerini yıkamak için banyoya girdiğinde, lavaboya düşmüş olan küçücük bir kelebekle karşılaştı. Hayvancağız nasıl olmuşsa sırt üstü dönmüş ve yaldızlı kanatları, bir kaç damlanın oluşturduğu ıslaklıkla soğuk yüzeye yapışmıştı.

Kız, gözlerini ayırmadan kelebeğe bakarken, kendisinin de ona benzediğini düşündü. Son derece zengin bir ailenin tek çocuğu olmasına ve her istediği yapılmasına rağmen, şu ana kadar bir türlü huzura erememişti. Kalbinin ta derinliklerinden gelen ve gittiği yolun doğru olmadığını fısıldayan sesleri de susturamıyordu. Bir şeyler eksikti kendisinde, ama ne olduğunu bulamıyordu. Bir ara başını kaldırarak aynaya baktı. Makyaj tabakasıyla kapatmaya çalıştığı solgun yüz, "anneannem kılıklı" dediği başörtülü arkadaşlarının nurlu simalarına hiç mi hiç benzemiyordu. Yoksa o tatlı ihtiyarin sakacıktan da olsa söylediği gibi, yüzünün besmelesi mi silinmişti?

Lavabodaki kelebeğe yaşlı gözlerle bakarken:

-" ALLAH’ım... dedi. İşte bende aynen bunun gibiyim. Bütün gösterişime rağmen kolum kanadım kırık, kurtuluşum yok.

Genç kız bu sözleri söylerken, gördüklerine inanamadı. Öldü zannettiği kelebek, bacaklarını oynatmaya başlamıştı. Birden onu kurtarmanın telaşına kapıldı. Her zaman gizliden gizliğe duyduğu ses, bu sefer kelebeğin kurtulmasıyla birlikte kendisinin de kurtulacağını haykırıyordu. Aceleyle parmağını uzattı, fakat onu ezme korkusuyla hemen geri çekti.

Daha sonra gömleğinin ucunu denedi, ama kelebeğin güçsüz ayakları, ipekli kumaşı bir türlü kavrayamıyordu. İnce bir şeyler gerektiğini düşünerek, cebinden rasgele bir kâğıt çıkardı ve hayvanin ayaklarına değdirdi. Kelebek nihayet başarmış ve kâğıdın kenarlarına tutunarak kendini kurtarmıştı. Genç kız, o ana kadar sanki hiç yaşamadığı bir mutlulukla hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.

" ALLAH’ım!.... diyordu, tekrarlayarak. Ne şekilde olur bilemem ama , beni de bunun gibi kurtar ne olur...."

Genç kız, ters vaziyetteki kelebeği düzeltmek için elindeki kâğıdı çevirdiğinde, hayretinden bir çığlık attı.

Üniversitedeki eylem sırasında cebine attığı kâğıt üzerinde: " KURTULUS VE HUZUR ALLAHA KUL OLMAKTIR" yazıyordu!

''ŞEREFLE BİTİRİLMESİ GEREKEN EN AĞIR GÖREV HAYATTIR!!''

12-31-2007, 20:48	#1
Kullanıcı Adı Duygu'Seli~	Bak Şu Kelebeğe.. Genç kız, okuldan geldiğinde son derece yorgundu. O gün derse girmeyerek karşı görüşlü öğrenciler aleyhine slogan atmış, hatta onların elindeki bildirileri kapıp yırttıktan sonra, bir kısmını da ceplerine doldurup dağıtılmasını engellemişti. Kâğıtlardaki " KURTULUS" ve "HUZUR" gibi kelimeler, her nedense onu kızdırıyordu. Genç kız, ellerini yıkamak için banyoya girdiğinde, lavaboya düşmüş olan küçücük bir kelebekle karşılaştı. Hayvancağız nasıl olmuşsa sırt üstü dönmüş ve yaldızlı kanatları, bir kaç damlanın oluşturduğu ıslaklıkla soğuk yüzeye yapışmıştı. Kız, gözlerini ayırmadan kelebeğe bakarken, kendisinin de ona benzediğini düşündü. Son derece zengin bir ailenin tek çocuğu olmasına ve her istediği yapılmasına rağmen, şu ana kadar bir türlü huzura erememişti. Kalbinin ta derinliklerinden gelen ve gittiği yolun doğru olmadığını fısıldayan sesleri de susturamıyordu. Bir şeyler eksikti kendisinde, ama ne olduğunu bulamıyordu. Bir ara başını kaldırarak aynaya baktı. Makyaj tabakasıyla kapatmaya çalıştığı solgun yüz, "anneannem kılıklı" dediği başörtülü arkadaşlarının nurlu simalarına hiç mi hiç benzemiyordu. Yoksa o tatlı ihtiyarin sakacıktan da olsa söylediği gibi, yüzünün besmelesi mi silinmişti? Lavabodaki kelebeğe yaşlı gözlerle bakarken: -" ALLAH’ım... dedi. İşte bende aynen bunun gibiyim. Bütün gösterişime rağmen kolum kanadım kırık, kurtuluşum yok. Genç kız bu sözleri söylerken, gördüklerine inanamadı. Öldü zannettiği kelebek, bacaklarını oynatmaya başlamıştı. Birden onu kurtarmanın telaşına kapıldı. Her zaman gizliden gizliğe duyduğu ses, bu sefer kelebeğin kurtulmasıyla birlikte kendisinin de kurtulacağını haykırıyordu. Aceleyle parmağını uzattı, fakat onu ezme korkusuyla hemen geri çekti. Daha sonra gömleğinin ucunu denedi, ama kelebeğin güçsüz ayakları, ipekli kumaşı bir türlü kavrayamıyordu. İnce bir şeyler gerektiğini düşünerek, cebinden rasgele bir kâğıt çıkardı ve hayvanin ayaklarına değdirdi. Kelebek nihayet başarmış ve kâğıdın kenarlarına tutunarak kendini kurtarmıştı. Genç kız, o ana kadar sanki hiç yaşamadığı bir mutlulukla hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı. " ALLAH’ım!.... diyordu, tekrarlayarak. Ne şekilde olur bilemem ama , beni de bunun gibi kurtar ne olur...." Genç kız, ters vaziyetteki kelebeği düzeltmek için elindeki kâğıdı çevirdiğinde, hayretinden bir çığlık attı. Üniversitedeki eylem sırasında cebine attığı kâğıt üzerinde: " KURTULUS VE HUZUR ALLAHA KUL OLMAKTIR" yazıyordu! ''ŞEREFLE BİTİRİLMESİ GEREKEN EN AĞIR GÖREV HAYATTIR!!''

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal gösterime geğ Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)