D’israeli’ye göre : “ Abdülhamid ne sefih, ne müstebid, ne mutaassıp ve ne de müfsit bir adamdır. Âdil ve memleketini, milletini seven bir adamdır.
John Haslep’e göre : “ O asla cani ve zalim bir adam değildi. Tarih bir gün O’nun daima milletinin saadeti için çalıştığını söyleyecektir”
İngiltere sefiri Nikola OKONOR (Ki padişahla arası iyi değildi.)
Tesrifat-ı Umumiye Nazırı Galip Paşaya:
“ Padişahın devam-ı ömrüne dua etmek hem Millet-i Osmaniyyenin, hem Avrupa Milletinin uhdesine müterettib bulunduğunu, çünkü harb-i umumi(dünya savaşı) vukuuna ancak o manidir.
İngiltere donanması amiralliğinde bulunmuş olan Lord Fişer, Taymis Gazetesi ile neşrolunan hatıratında diyorki: “Üç sene imtidad eden bahri sefid(akdeniz) filosundaki amiralliğim esnasında iki mühim şahsiyete musadif olmuştum; Sultan Abdülhamid-i Sani ve Papa 13. Leon. Birincisi şeytani bir zekaya malik olmakla beraber diğeri daha seri’t-tesir ve muşikaf(kılıkırk yaran idi). Şahsen Abdülhamid-i Sani’ye karşı derin bir hürmetim vardır. Halbuki bizim şerifimiz, benim noktai nazarıma iştirak etmiyordu. Bu gibi işlerin künhüne vakıf olanlar, Abdülhamid’in umum avupanın en mahir ve seriul intikal diplomatlardan olduğuna hükmetmekte teahhur etmezdi.”
Fransız elçisi Bombar’a göre : “… Sultan Abdülhamid Han kendisiyle oynanılır bir padişah değildi. Çünkü muhakkaktır ki, onun zamanında bütün Avrupada onun kadar siyaset-i hariciye âşina bir diplomat yoktu. Büyük bir firaset sahibi bir diplomat olduğundan politika işlerini tehlikeli yerlerden geçmeyerek idare ederdi”
Sidney Whitman’a göre : “….Nadir rastlanır bir nezaket, sade bir vakar ve davranış zerafetine sahipti.”



“Bir Mazlum Padişah Abdülhamid Han” – Kadir Mısıroğlu