09-23-2008, 16:52 | #1 |
~~Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum~~
SEVDA SOKAĞI Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum, geceler hiç bitmiyor, ben hiç uyumuyorum gecenin efkarı iniyor perde perde, sevdanın hayali vuruyor arada bir içime. Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum, hani şu perdelerinde mavi kuş resimleri olan Ali bakkalın hemen yanında, 17 numara, o kırgın hayatın tam ortasında hani duvarlarında hala yazılar olan o sokakta biri gurbetin ,biri ihanetin, biri de seni böyle sevmenin hikayesi. Sevdanın camı bana bakıyor, ben cama ve bak sen şu serencama pencere önünde menekşeler, hatmiler bi de gece sefası ,bi de haytalığı adamın abi bi de sevdanın hayali vuruyor arada içime, iyi oluyor diyorum bu sana iyi oluyor. Arada bir arkadaşlar geliyor, laflıyoruz ordan burdan anlarsın ya güzel abim, iç cebimde bir umut doğuyor, bi de nerden bulduysam resmi sevdanın, resimde sevda inadına gülüyor, sevdam gayriresmi bilmekteyim gel ki benim abim biraz da üstümüzde macera güzel duruyor yani yakışıyor adama yakışıklı bir sevda. Hayat haybeye vurmuyor yüzümüze belasını, hayat sokağımızda bir kehribar tespih gibi, döküyor tanelerini takır takır yüzümüze. Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum, geceler hiç bitmiyor, ben hiç uyumuyorum, ağzımda fiyakalı bir ıslık, zulamda ağır yarası sevdanın. Ali bakkalın çırağı Metin anlıyor halinden insanın. Metin nedir senin niyetin? Kap bakalım abine bir taze ekmek, biraz zeytin bu akşam yine odamda efkar var anlarsın ya Metin, adamın halinden adam anlar... İbrahim Sadri ( 1963 - )
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
09-24-2008, 01:26 | #2 |
İbrahim Sadri'nin sevdiğim ve her zaman zevkle okuduğum bir şiiridir paylaşım için teşekkürler +
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|