.........KÜÇÜK BİR KIZ İKEN DİNİNE BAĞLI BİR AİLEİN KIZIDIR AYŞE... NAMAZIN ÖNEMİNİ DİNİN TEMELİ OLDUĞUNUN FARKINDADIR. LAKİN BİR TÜRLÜ ÜSTÜNDEKİ REHAVETİ ATAMAZ VE TAM VE DÜZENLİ BİR ŞEKİLDE KILAMAZ... DERKEN TAKVİM YAPRAKLARI BİRER BİRER DÜŞER... AYŞE BÜYÜR EVLENİR... GÜZEL BİR EVLİLİKTİR... AYŞE YİNE NAMAZLARINI KILAR AMA TAM DEĞİLDİR... AKLINA GELDİKÇE... ASLINDA BİR SIKINTIDIR BU ONUN İÇİN AMA SÜREKLİ ERTELER... DERKEN BİR ÇOCUĞU DÜNYAYA GELİR... BİR ERKEK ÇOCUKTUR BU... ÇOK AKILLI VE Bİ O KADAR TATLI BİR ÇOCUKTUR...

ZAMAN GEÇEDURSUN ÇOCUK BÜYÜR VE 5 YAŞINA GELİR... BİR GÜN ANNESİ KOMŞULARI DAVET EDER EVİNE... KOMŞULARI DA ÇOK İYİDİR... KOMŞUSU FATMA NIN ANNESİ DE GELMİŞTİR O GÜN... AYŞENİN ÇOCUĞU ALİ'DE USLU USLU OTURMUŞ ONLARI DİNLEMEKTEDİR.KONU DÖNER DOLAŞIR NAMAZA GELİR... ALİ YAŞININ KÜÇÜKLÜĞÜNE RAĞMEN ANLAYABİLDİĞİ KADAR ANLAR BU KONUN İNCELİĞİNİ... ANNESİ BİR ARA MUTFAĞA GİTMİŞTİR MİSAFİRLERE NİŞEYLER İKRAM ETMEK İÇİN... TAM BU SIRADA İÇERDE FATMANIN ANNESİ NAMAZ KILMAYANLARIN CEHENNEMDE YANACAKLARINI SÖYLER... ANNESİ MUTFAKTAN GELİR VE MİSAFİRLERLE KOYU BİR SOHBET BAŞLAR... ALİ BİR ARA KAYBOLUR. DERKEN İÇERDEN BİR BAĞIRMA SESİ GELİR. HERKES HEMEN MUTFAĞA KOŞAR. ALİ LAVOBAYA ÇIKMIŞ, AYAĞI KAYIP DÜŞMÜŞ AMA AYAĞI BİR YERE TAKILIP DÜŞMEZ VE ASILI DURUR... HEMEN ANNESİ ONU KUCAKLAR. YAVRUM NİYE SÖYLEMEDİN BEN SANA SU VERİRDİM DER ALİNİN SUSADIĞINI DÜŞÜNEREK. ALİ İSE GAYET CİDDİ. YOK ANNECİĞİM DER O TATLI SESİYLE. FATMA ABLANIN ANNESİ DEDİ Kİ NAMAZ KILMAYANLAR CEHENNMDE YANACAKMIŞ. BEN SENİ ÇOK SEVİYORUM DER. ONUN İÇİN ABDEST ALIP SENİN YERİNE NAMAZ KILACAKTIM... BEN SENİN CEHENNEME GİTMENİ İSTEMİYORUM DER. O AN HERKES GÖZYAŞLARINA BOĞULUR... VE ALİNİN ANNESİ O GÜNDEN SONRA ASLA NAMAZLARINI KAÇIRMAZ....