Yarın, öbür gün ya da herhangi bir gün, sizin de gününüz aksiliklerle başlarsa, "Amma da şanssız bir günümdeyim!" diyerek yakınmaya başlamayın hemen. Çocuğunuz o sabah ayakkabılarını hızlı giyemediği için otobüse yetişememiş ve okula geç kalmış olabilir. Aceleyle kahvaltı ederken üstünüze çay dökmüş olabilirsiniz. Kapıdan çıkarken ayağınız kayabilir ve düşebilir, üstünüzü başınızı kirletebilirsiniz.

Hemen başlamayın yakınmaya. Bu yazıyı aklınıza getirin ve sonra da sevinin.

Şirket genel müdürünün oğlu o gün anaokuluna başlayacaktı. Babası okula onu kendisi götürdü ve bu nedenle de o sabah işe zamanında gidemedi.

Şirkette çalışanlar, her sabah sırayla poğaça getirmeye karar vermişlerdi. Poğaça getirme sırası o sabah John'daydı. Poğaçaları aldı, ama sabah işe geç kaldı.

Shebby'nin çalar saatinin pili o sabah bitmişti. Uyanması gereken saatte uyanamadığı için o sabah işe geç gitmek zorunda kaldı.

Kavşakta bir trafik kazası olmuştu ve yol kapalıydı. James o nedenle işe geç kaldı.

Larry soluk soluğa kalmasına karşın otobüse yetişemedi ve işe zamanında gidemedi.

Bob kahvaltıda pantalonuna reçel damlattı. Otobüs durağına gitmesi gerekirken, pantolonunu değiştirmek için yatak odasına gitti ve haliyle işe zamanında yetişemedi.

Gary'nin otomobilinin aküsü bozulmuştu. Otomobilini bir türlü çalıştıramadı ve işe geç kaldı.

Harry tam evden çıkarken telefonun çaldığını duydu. Geri döndü,telefonda bir süre konuşmak zorunda kaldı ve işe zamanında gidemedi.

Johnnie o sabah bir türlü boş bir taksi bulamadı ve işe geç kaldı.

Sam'in bir gün önce satın aldığı ayakkabısının topuğu vuruyordu. Tam iş yerine ulaştığında, topuğunda içi su dolu kocaman bir şiş oluşmuştu. Karşı kaldırımdaki eczaneye gitti ve bir yara bandı aldı fakat işine geç kalmıştı.

Tüm bu kişiler, bugün yaşıyor olmalarını o sabah başlarına gelen bu küçük aksiliklere borçlular.. O sabah başlarına bu küçük aksilikler gelmeseydi, hiçbiri işine geç kalmayacaktı ve işlerine zamanında gittikleri için o sabah ölmüş olacaklardı.

Çünkü o sabah 11 eylül günüydü ve bu kişilerin hepsinin iş yeri New York'taki Dünya Ticaret Merkezi'nin ikiz kulelerindeydi. Onlar o sabah işlerine zamanında yetişemedikleri için ikiz kulelere yapılan uçak saldırısından kurtuldular ve hayatta kalabildiler...

Bizler de, "aksilik" dediğimiz o ufak-tefek olaylar sayesinde kim bilir ne büyük felaketlerden kurtarılıyoruz... Öyle değil mi?

çok güzel elinize emeğinize sağlık

çok güzel herşeyde vardır bir hayır imanın şartlarının altıncısını unutmayalım.... elinize sağlık