Yalan dünyadaki tek gerçeğimsin sen benim
solmasın gönlündeki çiçeklerim
ey gözlerinden kurşunlandığım yarim
Ben seni sonsuza dek seveceğim


ellerimi tuttuğunda titrerdi bedenim
sana baktığım her an sevinçle parlardı gözlerim
ilaç gibi gelirdi bana senin sözlerin
sevdiğim,ben eski günleri özledim


yüreğimde bir boşluk gittiğinden beri
eve gidemiyorum ayaklarım götürüyor beni geri
düşüncelerim bulanık,bir ileri bir geri
özlüyorum senle geçen o güzel günleri


Seni kendimden çok severken
masum bir çocuk gibi mutluyken
herşey mükemmeldi samimi ve içten
etraf tozpembe herşey güzelken
noldu bize ey yâr! Bu ayrılık neden?

ayıramazdı bizi ikiyüzlüler
başaramayacaktı kara kediler
çok uğraşmıştı içten pazarlıklı cahiller
sadece Sen yaraladın beni ey yar
hani hep olacaktık beraber?


gidiyorum şimdi rüzgarın savurduğu yere
düşmek üzereyim geldim sonsuzluğun bitimine
tutmazsan elimden geri çeviremez beni hiç kimse
Ben sadece seni seviyorum seni!nerdesin gülüm söyle


Güzel günlerimizi hatırlıyorum şimdi
Geceleri başında tuttuğum nöbetleri
saatlerce kıpırdamadan izlerdim seni
içimden sayardım geçirdiğimiz o güzel günleri
hiç sevmedim içinde sen olmayan şehirleri


yalan bakışların yalan sözlerin çok üzdü beni
Ben yalnızlığımla nişanlıyım şimdi
sessiz çığlığım güzel günlereydi
keşke kalsaydık eski günlerdeki gibi


Yasladım başımı gecenin siyahına
hüzünlerim,umutlarım karıştı yalnızlığıma
sensizlik ölümün diğer adı oldu bana
dön geri seni bekliyorum hala
seni özlüyorum,unutamıyorum baksana


buna dayanmamı bekleme benden
bu kalp seni hala severken
başardın yine ruhumu yakmayı giderken
yalan söylüyordun demi seni hep seveceğim derken

Neyleyim ben şimdi..Bu sensizlik neden
kendimden bile kaçıyorum,seni hatırlatan heryerden...
kovuldum artık kendi benliğimden
yaralı kuş gibi kaldım seni beklerken


nefes almak zor geliyor artık bana
her nefes alışımda ölüm yaklaşıyor buraya
anılarıma bir kez daha diyorum elveda
boğuluyorum yalnızlığın çığlığında


yüreğimde sıcak bir kor beni yakar
pişmanlık yüzünden gözlerimden yaşlar akar
hayatın bittiği yerde ölüm başlar
yakınımda azrail,elbet kapımı çalar


sensiz geceler kara bir örtü
gittin ya gönlümdeki alev söndü
anladım kara bahtım geri döndü
benim kurtulacağım an öldüğüm gündü


kapadım gözlerimi bir an sen varsın yanımda
eskisi gibi ellerin saçlarımda
başım dizinde rüyalarımda sen
kulaklarımda senden kalan hoş bir fısıldama



söylesene neyleyim sensiz bu bedeni
toprağa girmeden giydirdiler bana kefeni
zaman yetmedi yeniden yaratmaya;sensiz beni
bu cansız beden çok özlüyor şimdi seni


bunların hepsi içinde sen olmayan hayaller
keşke hep kapalı kalsa gözler
artık anlamsız kalıyor sözler
dön bana geçmiyor sensiz günler


ayrılık çok erken uğradı bize
sensiz günlerde dolduruyorum çile
nasıl izin verdim gitmene
nasıl izin verdim göz göre göre


Arkandan ağlar bu gözü yaşlı adam
Senle mi olam yoksa yalnızlığımla mı boğulam
Yok yok..Çek kurtar beni buradan
Ben sensiz yaşayamam…


Kimse dolduramıyor senin boşluğunu
Bir an bile düşünme unutulduğunu
Hiçbir zaman sevmedim senin yokluğunu
Hiç terk etmedim döneceğin umudunu


çıkıp gelsen artık bir yerden sessiz
gözlerim seni ararken nasıl kaldı çaresiz
tutsan ellerimi yapsak eskisi gibi delilik
rüya ya bu bunun adı SENSİZLİK


alıntı

Ellerine sağlık gamze ablacım...
Çok güzel ve duygu dolu bi şiir :'( +1