Tabiînden Hasan-ı Basri hazretleri bir gün dergahta otururken ihtiyar bir kadın gelir ve;
-Efendi hazretleri,benim bir kızım vardı öldü. Hasretine dayanamıyorum. Bana bir dua öğret de rüyamda görüp hasretimi gidereyim,der. Hasan-ı Basri hazretleri gerekeni yaptıktan sonra kadın gider. Fakat kadın,ertesi gün gözlerinin kan çanağı gibi olduğu halde ağlayarak tekrar dergaha gelir. Hasan-ı Basri hazretleri kadına:
-Niçin ağlıyorsun? Diye sorunca kadın;
-Kızımı ruyada gördüm,ama üzerine katrandan bir elbise giydirmişler cayır cayır yanıyor,cevabını verir.
Hasan-ı Basri hazretleri ve yanında bulunanlar kendi sonlarının nasıl olacağını düşünerek ağlaşmaya başlarlar.

Aradan bir müddet geçtikten sonra Hasan-ı Basri hazretleri,rüyasında kendinin vefat ettiğini ve cennete girdiğini görür. Cennette gezerken muhteşem bir köşk ve önünde bir kadın görür. O kadına
-Yavrum sen hangi Peygamberin hanımı veya kızısın? Diye sorar.
Kadın;
-Efendim ben,bir Peygamberin hanımı veya kızı değilim. Geçen gün size gelip de sizden rüyasında kızını görmek isteyen kadının kızıyım,cevabını verir.
Hasan-ı Basri hazretleri;
-Kızım annen senin cehennemde yandığını söylemişti. Halbuki sen yüksek makamlardasın. Bu makama nasıl ulaştın? Diye sorar.
Kadın;
-Efendim biz kabir hayatında beş yüz elli kişi azab görüyorduk. Bir mümin kabristana gelip on bir ihlas, on bir Felak,on bir Nas süresini okudu,kabristanda yatan müminlerin ruhlarına bağışladı. Allahü Teâla bize azab eden meleğe:
Benim ayetlerim ve adım hürmetine burada bulunan ve azab görenleri affettim. Onlara azab etmeyin ve birer makam verin" buyurdu. Onun için bu makama geldim cevabını verir."

Netice olarak,ölen yakınlarımızı seviyorsak,onları üzecek kötü amellerden sakınmamız ve onlara dua etmemiz,sadaka vererek,hayır,hasenat yaparak imdatlarına koşmamız lazımdır.