paylaşımlar için +1

VE AŞK ÖLDÜ İÇİMDE

Hasretin ölmüş içimde,
Düşündükçe duaları kustuğum,
İlahi bir şarkısın dilimde,
Gözlerin güneşten önce batmış,
Baktıkça yolları kaybettiğim,
Issız çöllerimsin içimde,
Sensiz ilk kayboluşum değil,
İlk ölüşüm değil hasretten,
Ve aşk öldü içimde…


Celal GEZER
22:24
27.10.2004
Çarşamba

TEŞEKKÜR EDERİM

UMARIM BEĞENİYORSUNUZDUR...

HAİN ZAMAN

Seni gördüm,sesini duydum,
Ama dokunamadım ellerine,
İlki olmuştu vedalaşmanın,
Beni öpmeden ilk uğurlayışın,
Arkandan ilk ağlayışım özgürlüğe,
Son kelepçeler vurulurken kalbime.
Son tablo kalan gözlerimde,
Çıkışımda sondu biliyorum,
Seni son gördüğüm o yerden,
Yüreğimi bırakıp çıkmıştım,
Gecelerce ağlamak,
Toprağı çekip yorgan gibi üzerime,
Göz yaşlarımda boğularak uykuya dalmak,
Düşlerimde yoktu sensiz bir gün ağlamak,
Yoktu sensiz bir gün,
Hatta senden bir saniye bile ayrı kalmak,
Şiirlerim yokluğunda yazılmayacaktı,
Zaman sen hainsin.
ARALIK 2004

RÜYA

Ellerinin arasından kayıp,giderken gençliğin,
Dönüp baktığında sadece yaşanılması gereken,
Bir zorunluluğun olduğunu düşünürken,
Kendinden habersiz görülen rüyalar gibi,
Bir rüya olduğun aklına gelir,
Bitmek zorunda kalan.

Celal GEZER
15:39
13.03.2004
Pazar

ÖLÜM KOKAN SEVGİLİYE

İşim şiir yazmak olsaydı.
Kısacık bir hayatım olurdu,
Seni yazardım bir tek,
Kısa sürmezdi kurduğum cümleler,
Tek kelimede anlatırken seni,
Bir ömür,onun için yaşadığımı,
Yazardım ve ardından,
Vazgeçerdim yaşamaktan.
Ölümü sevdiğimi söylerdim sana,
Bunu ihanet sayma,
Ölümü sen olduğun için sevdim aslında.
Belki de ölüm koktuğun için seni sevdim.

Celal GEZER
16:16
13.03.05
Pazar

GELEN GİDENİ ARATIR

Eskisi gibi olmayacak artık hiçbir şey,
Döndüğünde yüzümde fazladan birkaç çizik
Fazladan birkaç çürük düşüncelerimde
Mühürlenmiş olacak sevgiler kalbimin bir köşesinde
Aşklar hatıralardan ibaret olacak,
Sevdikçe hatırladığım,sevdikçe ağladığım,
Sevdikçe sen olduğunu sandığım hatıralardan.
Beklerken yarını, ansızın doğan güneş
Aydınlatamayacak dünde unuttuğu seni
Ayna tutmayacak geçmiş geleceğe,
Yaşanılan ne varsa, saklı kalacak hücrelerimde.
Verilen yeminler, yaşananlar
Ne varsa unutmak istediğim,
Hatırlanması zor birer acı tomurcuğu olacak yalnızlığın,
Hasreti yaşadığım da unutulacak.
Eskisi gibi olmayacak yalnızlığım
Acı vermeyecek artık öncekiler kadar
Çünkü ;
Gelişlerim olmayacak artık gidişlerine
Aldanışlarıma ağlarken,
Küsmeyecek gururum yaşanılanlara.
Eskisi gibi olamayacak artık hiçbir şey
Döndüğünde tanımak istemediğin ,
Farklı bir beden duracak karşında ,
Aynı ruhu taşıdığını anlamak istemeyeceksin.
Ben istemez miydim sana saklamayı gençliğimi.
İstemez miydim bir anıyı benimle getirmeyi
Olmadı işte ne varsa geçmişte kaldı ,
Birde unutamadığım saniyelerde.
Hani yanında nasıl geçtiğini anlayamadığım saniyelerde.
Gün bizim dedik yarın bizim dedik ,
Ama biz onların olduk delice harcanan.
Korkular heyecanlar bekleyişler ve sabırsızlanmalar hepsi geride kaldı,
Yine heyecanlansam da bu senin gidişinle son bulmalıydı.
Andıkça adını atışı değişen kalbimin ,
Son kez atması için dualarda bulundum.
Dualarım eskidi artık ne biri kabul,
Ne de eskisi kadar samimi.
Eskisi gibi olmayacak artık içtiğim çayların tadı.
Karşımda oturup demli aşkları bol şekerli içmeye çalıştığımız gençliğimiz, bitti artık.
Çok gençtik çok şekerliydi içtiğimiz çaylar
Attıkça kızdığın şekerlerime değil,
Attıkça yaşadığım hayallerime kızardın,
Kızardın ya en çok kızmalarını severdim,
Bu yüzden içerdim bol şekerli çayları kahve
köşelerinde.
Şimdi ise bir sabahçı kahvesinde,
Önümde en ince bellisinden bir bardak ,
Gelme diye aklıma ,
Sabaha kadar boğuldum deminde aşkların.
Geceden önce soğudu tenim.
Eskisi gibi olmayacak gecelerim.
Kollarında uyanmak için kaldığım uykusuzluklar Anlamını yitirdi artık.
Görmemek için seni rüyalarımda ,
Uyumaya son verdim uzun zaman önce.
Tadını unuttum uykuda gülümsemenin.
Eskisi gibi olmayacak artık bekleyişler.
Zamansız gidişinin dönüşünü yazmamış kitaplar.
Not tutmak yok artık ,
Kısa günlerden arta kalan zamanlarda.
Seni yazmaya son vermişti kalemler benden önce Beyaz sayfalarına yazmak istedim hayallerimdeki çizgilerle.
Bir yandan yazıyorum hemen ardından okumayı unutuyordum.
Geçip gitti o günler ben, ben değilim artık,
Senden kalan yıkılmış düşlerin arasında
Hala ağlamaya çalışan enkaz yığınıyım artık.
Yaşamaktan vazgeçmeyi denedim
Ama yapamadım,
Bu sevdiğimden değildi hayatı.
Seni düşünememekten korkmuştum .
Ölümü senden çok sevemedim
Ama senin için her gün ölmeyi seçtim .
Bakışlarım donuk artık,
Baktığım yerde seni gördüğümü düşünüyorum ,
Düşünüyorum ama olmadığın hiçbir yerdesin aslında,
Baktıkça kaybolduğum.
Bana mutluluk veren sen değildin,
Olmadın da hiçbir zaman ,
Sadece ben oldum hayallerde yaşayan.
Geçip gitti o günler,
Eskisi gibi olmayacak artık, yaşamak
Ne kaldı ki geriye.
Bak, bak yüzüme ve cevap ver ne görüyorsun ?
Hatırlıyor musun adımı yoksa tanıyabildin mi.
Bak geçip gitti o günler.
Bekleyişler bekleyiş değil artık.
Ne sen Havva oldun ne ben adem,
Nasıl beklersin beni yetmiş yıl,
Ben seni bulmamak için, düşünmekten kaçarken,
Nasıl bakarım gözlerine bulduğum gün seni
Sen bana gelmedin ki
Benim için yaratılmış olsan da.
Eskisi gibi değil artık aşkların kırmızılığı,
İlki ya da sonuncusu ne fark eder ki.
Gelenler gideni elbet aratır…

28.05.2005
Cumartesi
celal GEZER

ABUHAYAT

Yağmurlu bir günün ıslak sabahında,
Güneş geç kalmış doğmaya,
Bir çığlık karanlığı delerek yükselirken,
Çıkmaya korkmuştum o delikten.
İlk nefes alışımı hatırlıyorum,
İçimde volkanlar patlıyordu sanki,
Ben ağladıkça gülen o gözleri,
İlk öpücük konunca kanlı tenime
Tanıdık bir dokunuş vardı bedenimde.
Güven veren bir koku burnumda,
Bir de kulaklarımda ilk sözleri,
Yavrum diyişini hatırlıyorum.
İlk tadına bakışımdı aşkın,
Geldikçe aklıma açlıktan ilk ağlayışım,
Güneş doğdukça içimde her sabah,
Sancılı öykülerinde büyüdüm,
Dizleri üzerinde annemin
Attığım adımlarda duyduğum
İlk kalp atışıydı ayaklarımda,
Çocukluğumun fay hatlarında,
Yaşandı en büyük korkularım,
Üstümde hissettiğim karanlık yarınlarım,
Tokadıydı bana hiç görmediğim tanrının.
Kanatlarının yamacında büyürken bir kadının,
Hayallerimdi kuyruğuna takılan,
Kırmızı bir uçurtmanın
Yalın ayak kaçarken düşlerimden,
Sevmeyi öğrendim yalanlarımı,
Kendi yalanlarıma inanışlarımı,
Söyledikçe büyüyen yalnızlığımı,
Ve yalnızlıkta özlenen ilk aşkımı.
Sevmeyi öğrendim ihanet etmeyi.
İlk ihanetim değildi bu anneme.
Birde rüyalarım vardı ıslak uyandığım
Yoruldum artık,
Çocukluğumdan bana miras kalan koşmaktan,
Patladıkça yüzümde sivilceler,içimde hayaller,
Vazgeçtim yaşamaktan,
Az kalsın ölüyordum.
Anlıyordum zamanın acımasızca aktığını,
Birde güneşin benim için doğmadığını.
Üç yıl sürmüştü ilk aşkım,
Sadece ilk değil son olduğunu sandığım,
Ne güzeldi o delikanlı lise yıllarım
Uyandıkça her sabah kollarımda sardığım,
Hayali duruyordu,tadına bakamadığım.
İlk defa ölmüştüm sevdiğim gözlerinde,
Kapatan ilk o olmuştu gözlerini benden önce.

İlk yolculuğumu hatırlıyorum,
Arkama dönüp bakmadan ayrılışımı kendimden,
Boş olan herşeyi okumayı öğrendim,
Kısa yolculuğun hayat olduğunu önce
Sonra koltukları ve oturanları,
İlk okuyuşum değil di eflatunu başka bir şehirde
Ama ilkiydi karşılıksız aşkı tattığım
Hani daha önce bir daha olamam sandığım.
Armağan etmeyi öğrendim şarkıları,
Ve gönderdiğim isimsiz mektupları.
Mektuplarımda defalarca öldürdüm kendimi,
Yeniden doğmak için sevdiklerimde.
Düşünmeyi sevdim var olduğumu hatırlatan,
Sonra beni hatırlasınlar diye,
Beni düşünenleri düşündüm ardından,
Ve ilk intihar edişimdi başkasının düşüncelerinde.
Oysaki ben hep hayatı düşünmüştüm..


Başlangıç: 25.02.2005
Bitiş : 27.02.05
CELAL GEZER