cennet öpücükleri - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**....tuğbA.....** · 05-20-2010, 17:54

cennet öpücükleri
Peygamberimiz, çocukların yaramazlıklarından şikâyet edilmesini doğru bulmazdı. Anne ve babalara, küçükken yaramaz olan çocukların büyüyünce akıllı olacaklarını söylerdi. Çocukları görünce selam verir, kız-erkek ayırmadan şefkatle öper, onları kucaklayıp devesine ya da atına bindirirdi. Onlarla şakalaşarak omzuna alır ya da sırtında gezdirip eğlendirirdi.Peygamberimizin bu davranışı, o zamanda insanlara garip gelirdi. Fakat Peygamberimiz onları ikaz eder ve çocukları öpmelerini söyleyerek:
“Onları her öpüşte, size Cennette bahçeler ayrılır. O bahçeler o kadar geniştir ki, ancak beş yüz senede gezerseniz” derdi.
Peygamberimiz, böylelikle Allah’ın ne kadar zengin ve cömert olduğunu bildirirken, çocukları sevip öpmenin önemini de ortaya koyardı.
Peygamberimiz, kız torunlarından biri olan Ümame’yi omzuna almış, hatta namaz kılarken de indirmemişti. Secdeye giderken (başını seccadesine koyarken) Ümame’yi yavaşça yere bırakıyor ve ayağa kalkarken tekrar omzuna alıyordu. Bazı torunları da namaz sırasında O’nun sırtına binmiş, fakat Peygamberimiz onlar inene kadar secdeden kalkmamıştı. Namaz sırasında ayaklarının arasından geçmek isteyen torunlarına da ses çıkartmıyor, bacaklarını açıp onların işini kolaylaştırıyordu.
Peygamberimizin çocuklara karşı duyduğu sevgi o kadar büyüktü ki, sevmek için kucağına aldığı zaman üzerini ıslatsalar (küçük tuvaletlerini yapsalar) bile onlara kızmaz, bu durumda başkalarının da çocuğa kızmalarına izin vermezdi. Bir gün torunlarından biri bu işi yaptığında, onu kucağından almak isteyenlere: “Bırakın benim oğlumu! İşini rahatça tamamlasın!” demişti.
Peygamberimiz, işte böyle sevdiği çocukları, o çocukların anne ve babalarından daha fazla severdi.
Bir gün sahabilerden (Peygamberimizi gören müslümanlardan) biri yanına gelip:
"Ey Allah’ın Resulü! Benim kalbim her nedense çok katılaştı. Ne duygulanabiliyor, ne de ağlayabiliyorum. Bunun için ne yapmam gerekir?" diye sorunca, Peygamberimiz:
"Bir yetimin (annesini, babasını ya da her ikisini birden kaybetmiş) çocukların) başını okşa. Kalbin böylelikle yumuşar" dedi.
Peygamberimiz, çocuklara “Gözümün nuru” veya “Cennet kokusu” derdi. Onlara sevgi duymayan büyüklere şaşarak gücenirdi.
Hatta bir keresinde:
“Çocuklara karşı şefkat duymayan (onlara acımayan ve sevmeyen), bizden (yani müslümanlardan) değildir” demişti.

**akgurbetci** · 05-20-2010, 18:11

Örnek almamiz gereken bir konu. Sabirli olmak lazim cocuklara karsi. Buda bazen hayli zor olabiliyor. Allah razi olsun.

05-20-2010, 17:54	#1
Kullanıcı Adı ....tuğbA.....	cennet öpücükleri cennet öpücükleri Peygamberimiz, çocukların yaramazlıklarından şikâyet edilmesini doğru bulmazdı. Anne ve babalara, küçükken yaramaz olan çocukların büyüyünce akıllı olacaklarını söylerdi. Çocukları görünce selam verir, kız-erkek ayırmadan şefkatle öper, onları kucaklayıp devesine ya da atına bindirirdi. Onlarla şakalaşarak omzuna alır ya da sırtında gezdirip eğlendirirdi.Peygamberimizin bu davranışı, o zamanda insanlara garip gelirdi. Fakat Peygamberimiz onları ikaz eder ve çocukları öpmelerini söyleyerek: “Onları her öpüşte, size Cennette bahçeler ayrılır. O bahçeler o kadar geniştir ki, ancak beş yüz senede gezerseniz” derdi. Peygamberimiz, böylelikle Allah’ın ne kadar zengin ve cömert olduğunu bildirirken, çocukları sevip öpmenin önemini de ortaya koyardı. Peygamberimiz, kız torunlarından biri olan Ümame’yi omzuna almış, hatta namaz kılarken de indirmemişti. Secdeye giderken (başını seccadesine koyarken) Ümame’yi yavaşça yere bırakıyor ve ayağa kalkarken tekrar omzuna alıyordu. Bazı torunları da namaz sırasında O’nun sırtına binmiş, fakat Peygamberimiz onlar inene kadar secdeden kalkmamıştı. Namaz sırasında ayaklarının arasından geçmek isteyen torunlarına da ses çıkartmıyor, bacaklarını açıp onların işini kolaylaştırıyordu. Peygamberimizin çocuklara karşı duyduğu sevgi o kadar büyüktü ki, sevmek için kucağına aldığı zaman üzerini ıslatsalar (küçük tuvaletlerini yapsalar) bile onlara kızmaz, bu durumda başkalarının da çocuğa kızmalarına izin vermezdi. Bir gün torunlarından biri bu işi yaptığında, onu kucağından almak isteyenlere: “Bırakın benim oğlumu! İşini rahatça tamamlasın!” demişti. Peygamberimiz, işte böyle sevdiği çocukları, o çocukların anne ve babalarından daha fazla severdi. Bir gün sahabilerden (Peygamberimizi gören müslümanlardan) biri yanına gelip: "Ey Allah’ın Resulü! Benim kalbim her nedense çok katılaştı. Ne duygulanabiliyor, ne de ağlayabiliyorum. Bunun için ne yapmam gerekir?" diye sorunca, Peygamberimiz: "Bir yetimin (annesini, babasını ya da her ikisini birden kaybetmiş) çocukların) başını okşa. Kalbin böylelikle yumuşar" dedi. Peygamberimiz, çocuklara “Gözümün nuru” veya “Cennet kokusu” derdi. Onlara sevgi duymayan büyüklere şaşarak gücenirdi. Hatta bir keresinde: “Çocuklara karşı şefkat duymayan (onlara acımayan ve sevmeyen), bizden (yani müslümanlardan) değildir” demişti.

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

05-20-2010, 18:11	#2
Kullanıcı Adı akgurbetci	Örnek almamiz gereken bir konu. Sabirli olmak lazim cocuklara karsi. Buda bazen hayli zor olabiliyor. Allah razi olsun.

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)