![]() |
#1 |
![]() Uyuyorduk,uyandırdılar;unutmuştuk,hatırlattılar…Dü n gibi taptaze,gün gibi apaçıktı her şey.Kaç bin milenyum geçmişti oysa aradan.Hatırlıyorum,Can bezmi dediler,can attık,yer kaptık.Canlara esenlik giysileri biçtiler desen desen,nakış nakış.’’Mahabbet kumaşı?’’ dediler, ‘’Bela(evet)!’’,dedik.Pare pare canımızdan biçilmiş bela hırkasını koydular eğnimize ve bizi Can’dan ayırdılar!
Uyuyorduk,uyandırdılar;Canlar Canı’nı hatırlattılar…Süveydalarımızı kadim sevdalara saldılar.Can’a Canan dediler,bizi Can’dan on dört asır uzağına attılar!Buyur,dediler,Can yoluna can oynamaya… Canla başla Efendim,dedik; canlar feda sen Can’ımıza.Bir nihanice nigahına can vermeye lebbeyk… Sana Can dedik,ey Can bezmi’nde canımıza düşen!.. Canım diyoruz şimdi tekil gözyaşlarımızdan içimiz yana kavrula.Yüz bin kere,milyon kere Canııım diyoruz.Hangi varlık değil ki Can’a muhtaç. Yolunun belalarına ‘bela’(evet)dedik,canımızdan yegan yegan yollar açtık yoluna.Bilmedik menzil uzak,azık noksanmış..Bilmedik,kervanlarımızı haramilermiş bozan,göç davulu, gulyabaniler elindeymiş.Bir lokma sevdasıyla Lokman’lara kıyıp nefis lokmalara adanmış nefslerini doyuran rehzenler sarmış çevremizi,bilmedik! Nice canların canına okuyorlar şimdi,can cana vermeyelim diye.Can alıcı’nın korkusuyla canlarımızı şeytana verdiriyorlar bize,bilmedik! Can yongası ile imtihanlarımız canımızı yakıyor her daim,Efendim; yollarımıza avuç avuç diken dökülüp,imanlarımız kerpetenle sökülüyor bir bir.. Canıııım!... Can meclisinde Canan idin,Canım dedik,Can oldun.Halimize bak bir!..Şedit lodoslar boğuyor cemrelerimizi.Hisarlarımızda engizisyonlar cadı diye yakıyor meleklerimizi. Ayıplar olsun bize,ayıptan başka hiçbir şey görmediğimiz için Can dostlarımızda. Şimdi kopmuşluğumuz,koparılmışlığımızdandır;hep can pazarına düşmekliğimiz. Yuh olsun bize,yuhlanacak olanlara tek bir ağızda ‘yuh’ ,diyemediğimiz için.Artık naslarını can kulağıyla dinlemediğimizdir hep canı yanmışlığımız. Hani Canan’ı canı için sevenlerdi yitiren canı da Cananı da;hani adı anılanlar,canı Canan için severlerdi?!...Nerede o kehkeşan efendileri?!...Bedene bağlanmaktan Can’ı hatırlamak acı geliyor canımıza;değil mi? Hani canı beden edenlerdi mezarlarında ter ü taze kalanlar?!..Ya neden şimdibedeni canı gibi besleyenleri veriyoruz toprağa bir bir?!..Canın sağ olsun demek ne zaman moda oldu Can ülkesinde?!.. Hani varlık ancak yoklukta görülebilir,noksanlar olgunluk aynasında belirirdi?Can sevdalarımızın erteye kalışı,horluk ve hakirlikte olmaklığımızdan değil mi acep?!.. Hani Kıtmir’i bir sağa,bir sola çeviren iradenin ötelere,ta Can meclisine ait imtihanlara vabeste ahitleri?!..Sonsuz uykulara daldık da uyanamıyor muyuz yoksa?!... Hani can isterse gözlerimiz, bakışlarımız inciye de,yılana da çevrilebilir;oradan sevdasına dair ibretler alabilirdi.Canlar Canı’nın?!..Nisan bulutlarımız Can rahmetini saçarken ‘’oyun ve eğlence’’ ye bunca dalıp gitmekliğimiz nedir ki?!... Hani kadri yüce ayna ve terazilerimiz vardı canlarımızın mihengi?!..Ya neden şimdi ‘’Ne olursun beni çirkin gösterme’’ diye yalvarmak aynaya ve ‘’Yalvarırım eksik tart eksiğimi’’, diye dil dökmek Yusuf’u bilmeyen terazilere?!.. Can isterse eğer,Süleyman’ın mührünü takar da nazenin parmaklarına,seherlerde Can sevdalarının rüzgarını estirir üzerimize.Ama uyku,gaflet bastıkça bizi,Ehremenler Süleyman mührünü muştalayıverirler bağrımıza ve mühürlenip gider canlarımız,kulaklarımız,kalplerimiz. Canııım! Çaremiz Sen’sin, penahımız sen!...Tut elimizden… Sen Can’sın,Canım’ızsın.Canım diyoruz sana,yüz bin kere,milyon kere…Önü ardı olmaz canın;alt,üst hep beden içindir.Canımız tam karşımızda.Ama karşımız neresi,karşımızı göremiyoruz!.... ( Kitab-ı Aşk syf: 71-13 / İskender Pala)
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 | |
![]() Alıntı:
|
||
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|