"Danıştay kararıyla" erotik film!



Hastanın biri doktora "Doktor bey, hafızam çok zayıf, her şeyi unutuyorum.." deyince doktor "Ne zamandan beri?" diye sormuş..

Hasta cevap vermiş: "Ne, ne zamandan beri?"!

Unutmadan söyleyeyim; hastası olduğum bu fıkrayı hatırlayınca unutkanlık hastası olmak istedim!

Kendi kendime "Fikri, her şeyi unutmak mı istiyorsun?" dedim; tam cevaplayacaktım ki kendi kendime sorduğum soruyu unuttum..

"Tamam.." dedim ve ekledim: "Fikri, evet artık sen bir unutkanlık hastasısın, sakın bunu unutma.."

Fakat tamam unutmamayım; unutmayayım ama unuttuğum bir şey vardı, o da şuydu:

Türkiye'deki siyasi ve hukuki bazı olaylar ile bazı kişiler beynimde ne yazık ki paslı bir çivi gibi çakılıp kalmıştı.

Beynim cıvık bir bileşimden oluşmasına rağmen bu paslı çivileri bir türlü çıkaramamak gibi bir beceriksizlikle maluldüm. (Şimdi bazı çok 'spiritüel' okurlar çıkıp "Bak oolm, beyninin cıvıdığını sen söyledin.. kikiri kikiri.. diyeceklerdir.. Desinler, hatırladıkça gülerim..)

Şimdi işte "o paslı çivileri" hep beraber hatırlayalım ve lisedeki hatıra defterlerine yazılan o edebi ve bir o kadar da şaheser(!) cümleyi "anımsayalım": "Unutma, unutulanlar asla unutmaz.."

BİR: Bu memlekette, Kırşehir'de seçimi kaybettiği için Kırşehir'i ilçe yapan bir Demokrat Parti vardı.. (Bilmeyenlere bir bilgi daha: Kırşehir ilçe olmadan önce mahalle değildi!)

İKİ: Bu memlekette, 27 Mayıs darbesini yaptığı gün itibariyle Cemal Gürsel Kara Kuvvetleri Komutanı idi.. "Devirdiği" kişilerden biri de Genelkurmay Başkanı Rüştü Erdelhun'du.. Erdelhun, Yassıada'da idam talebiyle yargılandı.

ÜÇ: 10 Kasım 1938 saat 09.04 itibariyle başbakanlık makamında Celal Bayar oturuyordu. Genelkurmay Başkanı, Fevzi Çakmak idi.. İnönü ise Malatya milletvekiliydi.. 11 Kasım 1938'de, tepedeki en güçlü iki isim değil, sade bir milletvekili olan İsmet İnönü cumhurbaşkanı seçildi.

DÖRT: Türkiye'de iki mareşal vardı; biri Atatürk diğeri ise Fevzi Çakmak.. İnönü, niçin "ikinci adam" olarak bilinir ve niçin İnönü'nün mareşal ünvanı bulunmamaktadır? Bilmediğim için hatırlayamadım!

BEŞ: Cumhuriyet mitinglerinde sıkça çalınan "Aldırma Gönül" isimli şarkının sözlerini Sabahattin Ali yazmıştır.. Ali, hapse 1932 yılında girmiş ve 1948 yılında bugün hala faili bilinmeyen bir cinayete kurban gitmiştir.

ALTI: Nazım Hikmet, İnönü'nün cumhurbaşkanı olduğu 1938'den, görevinin sona erdiği 1950 yılına kadar "aralıksız" olarak hapis yatmıştır. "Çıkaran" ise, Demokrat Parti'dir..

YEDİ: Kemal Tahir hiç geri durur mu?! O da 1938'den 1950'ye kadar aralıksız olarak "damda" ikamet etmiştir.

SEKİZ: 27 Mayıs 1960 ihtilali, ihtilalden hemen sonra "Hürriyet Bayramı" olarak kutlanmış ve utanç veren kutlama bir başka darbeye yani 12 Eylül 1980'e kadar devam etmiştir.

DOKUZ: Ecevit, 1978'de güvenoyu alabilmek için 11 milletvekiline ihtiyaç duymuştu. İhtiyaç, Adalet Partisi'nden transfer edilen 11 üye ile "giderilmişti". Ecevit, ahlaklı davranmış ve transfer edilen üyelerin hepsine bakanlık vermemiş, sadece 10'unu bakan yapmıştır!

ON: Zülfü Livaneli, "gomoniz ve anaşıt" olduğu gerekçesiyle 1987'ye kadar TRT'ye çıkamamış; bu utancı Turgut Özal kaldırmıştır.

ONBİR: 1991'de cumhurbaşkanlığı makamında oturan ve Türkiye'nin ufkunu açmış olan Özal, eşi Semra Özal'ın ANAP İstanbul İl Başkanı olmasını sağlamak gibi bir garabete imza atabilmiştir.

ONİKİ: 1991 yılına kadar, fahişeye tecavüz eden birine üçte iki oranında "akşam pazarı indirimi" uygulanıyordu. İnsan haklarına aykırı bu "indirimi" Turgut Özal kaldırdı.

ONÜÇ: Ahmet Necdet Sezer, 1989 yılında Anayasa Mahkemesi üyesi iken fahişeye indirim "öngören" bu maddenin iptal edilmemesi gerektiğine dair oy vermiştir. Gerekçesi ise şudur: Fahişe, fuhuşu meslek edindiğinden iffetsizdir. İffetsiz birine silah zoruyla tecavüz edilmesi indirim sebebidir.." (Anayasa Mahkemesi'nin 1988/4 Esas no, 12.01.1989 tarihli kararı..)

ONDÖRT: Ertuğrul Özkök, 1991'den beri Hürriyet'in genel yayın yönetmenidir.

ONBEŞ: Tayyip Erdoğan 1991'de Refah Partisi'nin il başkanıdır.

ONALTI: Aynı yıl Cem Uzan'ın Magic Box'ında "Gecenin Konukları" isimli programı sunan Aziz Üstel'in bacak bacak üstüne atışı "infialle" karşılanmış, "Bu kim, o ne?" şeklinde derin analizler "attırılmıştır".

ONYEDİ: Erotizm dozu yüksek filmler 1990'lı yıllara kadar sinemalarda Danıştay kararı olmadan "gösterilemezdi" ve "Danıştay kararıyla" ibaresi yazıldığı için bu "açık" filmler "kapalı" gişe oynardı.