Değişim sürecinde AKP

AKP’nin yapmak istedikleri değişikliklerin yapılması gereği çoktan gelmişti.Türk demokrasisinin gelişim aşamasının doğal bir uzantısıydı bu. Bir zorunluluktu. Eski sistemin savunucusu olarak ortaya çıkan askerlerin de bunu görmüş olmaları ihtimali var ama kimse tam olarak bilemeyecek

Maalesef yine sağlıksız bir tartışma ortamına girdik. Tamamen gereksiz bir ‘cumhurbaşkanını tanırım, tanımam’ polemiği, siyasi magazinin popüler konusu ‘Türbanlı first-lady’ arkası yarın dizisi ve hayli abartılı bir ‘Yakında din devleti oluruz’ korkusu yayan fikirler, insanda Türkiye koşullarında zaten zor bela tutulmaya çalışılan sağlıklı, sakin düşünme yeteneğinin kalan son damlalarını da elinden alıyor, tüketiyor insanı...

Ben bu gibi konjonktürlerde olaylara dışardan bakmayı bildiğine inandığım, tanım gereği tarafsız olabilen sosyalist düşünürler ile konuşurum.

Bir süredir bunu yapıyorum. Onlarda gördüm ki; Marksistler AKP ile gelen değişim sürecini olumlu buluyorlar. Hatta bir tanesi seçim öncesinde yaratılan ikilemde olduğu gibi “Eğer CHP ile AKP arasında seçim yapmamız gerekiyorsa biz hiç düşünmeden AKP’yi tercih ederiz” dedi.

Nedenini sordum. “Burjuva demokratik devrimi bir süreçtir, bunun net başlangıç anı ve bitiş anı yoktur. Dünyada da bu böyle olmuştur. Önemli olan süreci tespit etmektir” dedi.

Türkiye’de askerler-bürokrasi ve CHP ile simgelenen bir yapı, bir düzen var. Buna karşı ilk ses Demokrat Parti tarafından çıkarıldı. Bununla başlayıp Adalet Partisi ve Turgut Özal’la sürdürülen bir süreç vardı. Bu süreçte bürokrat-asker-CHP düzenine karşı yeni bir düzen getirme arayışı vardı. Bu Türkiye’ye özgü burjuva demokratik devrimi süreciydi. AKP bu sürecin en son ve en güçlü temsilcisiydi.

AKP şu anda hem tarihi hem de objektif ülke gerçekleri açısından çok gereklilik duyulan bir değişimi gerçekleştiriyor düzende. Eğer bir terminolojiyle buna ‘Burjuva demokratik devrimi’ diyeceksek buna karşı direnen eski düzenin temsilcilerini askerleri-bürokratları-CHP’yi ‘Sistemin aristokratları’ olarak tanımlayabiliriz.

BUNLARI AŞALIM

Dolayısıyla bugün Türkiye’de yaşananlar aslında bir sınıf savaşının yansımasıdır ve Marksistler de bu savaşta ilerlemeyi temsil eden burjuva demokrat devrimin taşıyıcısı AKP’yi desteklerler.

Bu süreçte ortaya atılan ‘Laiklik tehlikede, türban vesaire’ gibi kavramlar aslında sınıf savaşı terminolojisinin birer aracıdır.

Türkiye’nin bu tür kısır çekişmeleri aşma zamanı gelmiştir ve tarihin akışının gereği olarak bunların aşılması gerekiyordu. Bunu da AKP yapıyor ve yapacak.

Ben bu köşede zaman zaman AKP’yi destekleyen yazılar yazarım ve desteğimin de teorik çerçevesini hep net olarak ortaya koyarım.

Kendimi sorguladığım zaman ‘Acaba bu analizlerim benim içinde bulunduğum pozisyon ve gazeteciye özgü güç ilişkileri nedeniyle mi?’ diye düşünürdüm.

Şimdi aklına, fikrine, düşünce yöntemine güvendiğim sol düşünce insanlarda da aynı tavırları ve analizleri görünce hayli mutlu oldum.

Şundan emin olabilirsiniz; onlar hiçbir güç ilişkisi içinde değiller. İktidardan bekledikleri tek bir şey bile yok. Sadece düşünüyorlar o kadar...

DOĞRULAR YAPILIR

AKP’nin yapmak istedikleri değişikliklerin yapılması gereği çoktan gelmişti. Türk demokrasisinin gelişim aşamasının doğal bir uzantısıydı bu. Bir zorunluluktu. Eski sistemin savunucusu olarak ortaya çıkan askerlerin de bunu görmüş olmaları ihtimali var ama kimse tam olarak bilemeyecek. Bu belki de çoktan devlet sırrı olmuştur bile.

Önemli olan; değişim sürecinin başında AKP gibi denenmiş bir partinin bulunması ve Türkiye’nin zorluklarını, koşullarını iyi bilen bir ekibin olmasıdır.

Ben hemen herkesin merak ettiği soruyu solcu arkadaşlarıma sordum. “Peki AKP’ye şimdi verdiğimiz destek daha sonra bizim aleyhimize dönerse ne olur, ne yapmalıyız” diye. Malum dünya tarihinde böyle örnekler de mevcut.

Arkadaşlar “İlkeler uğruna yapılan mücadelelerde ‘ilerde ne olur, bu iş terse mi döner’ diye düşünülmez. İlkeler uğruna yapılan mücadelede doğru ne ise o koşulsuz yapılır” dediler.

Bu belki bazılarına naif bir cevap olarak gelebilir ama bana çok da doğru, ilkeli ve cesur bir cevap olarak geldi.

Şu da bilinsin; arkadaşlarım ve ben, verdiğimiz bu desteğin bir gün aleyhimize dönmesi durumunda direnmek kararındayız.

Özel yaşamımıza dokundurmama kararındayız. Kimseye karışmayacağız hatta onların istedikleri gibi yaşama kararını destekleyeceğiz ve kendimize yönelik de böyle tavır isteyeceğiz. Bu ilkesel bir tavırdır.

Başbakan Erdoğan’ın ve cumhurbaşkanı adayı Abdullah Gül’ün bu gerçeği gördüklerine, Türkiye’nin ancak böyle güçlü olacağını bildiklerine ve güzel olanı bilinçli olarak bozmaya kalkışmayacaklarına inanıyoruz.

Bu da ilkesel bir tavır. Bir gün yanıldığımız belli olursa, o zaman koşulları yeniden değerlendiririz.

Serdar TURGUT

ben bu adamın samimi olduğuna inanmıyorum yorumlarında bir tutarsızlık var..