Dualarıma virgüller sıralıyorum ki hiç sonu gelmesin. Haykırışların çelme takıyor bana.


Düşüyorum. Bu şehirde her yer ünlem dolu. Bende şaşıyorum aklımı. Ve anlıyorumneden bakışların hep soru işareti nakışlı?

Gözlerime kara sular indi artık.


İyisi mi sen üç noktamı geri ver bana.

Yolumu kaybettim ben bu masalda…


Bir damla vefa bırakıyor gözlerinden aşağı, düştüğü yerde bir gül
peydah oluyor.

Ve o gece gülün sûret-i ahvalinde asılı kalıyor.

Ben bir dikene
dokunuyorum, bir güle.

Bir kana bulanıyorum, bir tütsüye. Bir çöle düşüyor yolum,
bir zemheriye.

Zıtlıklar ülkesinde gergef dokuyorum.

Geceden alacaklıyım diyor küçük kız…

Saçımın okşanmayan her teli için, gölgemi bulutlara salacak kadar hem de!...




Mehlika Toyga