![]() |
#1 |
![]() Pişmanlıklara benzeyen bir "gurur" duygusu!.. Yahut, bir taraftan
kendini takdir ederken kendin; bir de, içinde "vazgeç" diye yırtınan ağzın "payını" verme telâşı........Yani bir duygusal alacakaranlık!.. § Yani ben, bir "kuyu karanlığının" içindeyken; bir de şu ay yansıtmasa ışığı...Yani bilmesem ki güneş yok değil!..Yani, yapmam gerekenin;Sabretmek...Ve karanlıkla savaşmak olduğunu bilmesem...Yani böyle imânım gibi; "Vallahi bu karanlık bitici", bilmesem...Ve olmasa sabretmenin öbür yanı aydınlık değil her "günü" yarına yolcu ederken ardından mendil sallamak; daha ilk akşam batardım yere, ben de güneşle birlikte!.. § Pişmanlıklara benzeyen bir gurur duygusu...Yahut, içindeki yırtınışları susturma telâşı...Yani bir duygusal alacakaranlık içindeyken ben sanki anlamı kalmıyor yansımaların... Sanki bütüün sesleri emen bir süngere dönüyor zamanın duvarları...Ve sanki senden çıkan her şey olarak damla damla yutuluyorsun!.. § Senin için yazılmış bir şiirin...Senin için yakılmış bir türkünün "senin için yapıldığını" bilmezden gelerek...Karışarak kalabalığın arasına, şehrin "gargarasına" dahil olmak!.......Ve "yürümek" istiyorsun sadece;Belki de kimselerin görmediği, ama işte önünde uzayıp giden kendi yolunda!..Yani bu karanlık içinde düştüğüm kuyularda, bir de şu ay yansıtmasa güneşin ışığını...Yani bilmesem ki güneş yok değil!..Yani, yapmam gerekenin; sabretmek ve karanlıkla savaşmak olduğunu bilmesem........Yani böyle imânım gibi; "Vallahi bu karanlık bitici" bilmesem...Ve olmasa sabredene öbür taraf aydınlık değil her günü "yarına yolcu ederken" ardından mendil sallamak daha ilk akşam batmaz mıydım yere, güneşle birlikte?.. MUAMMER ERKUL (türkiye gazetesi)
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() "Ve
"yürümek" istiyorsun sadece;Belki de kimselerin görmediği, ama işte önünde uzayıp giden kendi yolunda!..Yani bu karanlık içinde düştüğüm kuyularda, bir de şu ay yansıtmasa güneşin ışığını...Yani bilmesem ki güneş yok değil!..Yani, yapmam gerekenin; sabretmek ve karanlıkla savaşmak olduğunu bilmesem........Yani böyle imânım gibi; "Vallahi bu karanlık bitici" bilmesem...Ve olmasa sabredene öbür taraf aydınlık değil her günü "yarına yolcu ederken" ardından mendil sallamak daha ilk akşam batmaz mıydım yere, güneşle birlikte?.." Bilmenin çukurlarına düşüyorum şimdi.. Bildiğimi zannettiğim "bilgi kırıntılarının" ayağıma takılmasıyla tökezliyorum.. Önümde bir yol uzanıyor.. Ardında bahar olduğunu bilmek istediğim. Ama hala alışamadığım bir yol.. Uzaktan baharın kokusunu duyuyorum. Kuşların sesini..Ama ellerim uzanmıyor çiçekleri toplamaya.. Biliyorum ama karanlıktayım hala.. Bildiğimin ne olduğunu mu bilmiyorum yoksa.. Önümde bir yol.. Sonu bahar diye umduğum.. Ama henüz yol karanlık.. Yürüyorum.. Bilmeden.. Bunca karmaşadan sonra susmak da bir işe yaramaz ki.... |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() Bunca karmaşadan sonra susmak da bir işe yaramaz ki....
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#4 |
![]() İnşallah efendim.
Teşekkürler. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|