09-20-2010, 12:08 | #1 |
Duysam bir
Duysam bir İstanbul geceye bürünüyor şimdi gece yokluğuna. Yokluğun yüzsüz misafir eli kapıda. Radyoda eskilerden bir nota sesi oluyor yalnızlığımın; gitmek iyi de yazık değil mi kalana. Dışarıda kendini bilmez bir rüzgar pencerelerimi yalıyor. Belli heybesinde saklıyor damlalarını. Hangi perdenin arkasına gizlensem nafile keşfediyor yarım kalmışlığımı. Sonrası fırtına sonrası sırılsıklam bir yağmur. Her damla biraz daha eksiltiyor tamamlamaya çalıştığım yanlarımı ıslanıyor eriyorum. Şarkıya takılıyorum sonra yazık değil mi diyorum kalana. Sinip bir köşeye kalanı oynuyorum utana sıkıla. Yüreğimde hissediyorum ıslaklığımı irkiliyorum. Aklımı başıma toplayıp yokluğunu buyur ediyorum içeri yağmur hayretle izliyor bizi. Gittiğinde büründüğüm kimlikleri anlatıyorum uzun uzun; gece oldum diyorum bazen maviye bulandı üstüm başım an geldi tek söz kaldı hatırladığım. Şimdi unuttuklarımı bir kenara bırakıp aklımdaki tek sözcükten türetiyorum kelimeleri. Duyuyor musun gitme diyor her biri.. alinti
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|