Eğer dünya ebedî olsaydı, insan içinde ebedî kalsaydı ve firak(ayrılık)ebedî olsaydı, elîmâne(üzülmeler) teessürat(kederlenmeler) ve meyusâne (ümitsiz bir şekilde)teellümâtın(dertlenmelerin) bir mânâsı olurdu. Fakat madem dünya bir misafirhanedir; vefat eden nereye gitmişse, siz de, biz de oraya gideceğiz. Ve hem bu vefat ona mahsus değil, umumî bir caddedir. Hem madem mufarakat(ayrılma) dahi ebedî değil; ileride hem berzahta, hem Cennette görüşülecektir. -1-hüküm ALLAH'A AİT demeli. "O verdi, o aldı. -2-HER HAL İÇİN ALLAH' HAMD OLSUN deyip sabırla şükretmeli. (SAİD NURSİ HZ.)

SABIRA NE KADAR GÜZEL BİR TEŞVİK VAR...hepimiz bu şekilde düşüncek ne kadar güzel ameller oluşurdu.her nefse ağır gelecek durum ölüm... ama üstat hayat ebedi değil diyor gidenler için üzülmemeli ne kadar anlamlı sözler..