Emin Çölaşan’ın 22 yıldır çalıştığı gazetesiyle yolları ayrıldı. Neden?

Çünkü laik medya tiraj artırmak, laiklik rekabetinin gerisinde kalmamak, marka özünü korumak, okunmak, gündeme damgasını vurmak, laik reklamverene cumhuriyetin niteliklerini koruduğu mesajını vermek, laik olmayan medyanın reklamveren gözünde itibarını yıpratmak için kutuplaşmaya elde körükle gittiğinin farkına vardı.

Laik medyada aslında “dinci” diye tanımlanan basın gibi beyinlere haddinden fazla çarpıtılmış haber, çıkarım, yargı virüsü yayıyor, Türkiye'nin sağduyulu davranmasını engelliyor. Görünen yüzde de suçlu "amigo" siyaset yazarları yapıyor.

Bu amigo yazarlarının çoğu da ne yazık ki iletişim, semboller, bilimsel bilgi, iletişim kuramları konusunda tam dinozorlar. Tam anlamıyla enformatik bir cehalet yaşıyorlar. Kendi yorumlarını tek gerçek sanıp suyu 45 derecede kaynatmaya çalışıyorlar.

Dinozorluklarını da gaza getiren, lastik gibi sündürdükleri güzel, şairane yazılarla kapatmaya çalışıyorlar.

Söz konusu dinozorlardan kurtulmak şart! Doğru.

Türkiye'de köşe yazarlığına ciddi bir rönesans gerekiyor. Doğru.

Ama onlar aslında sadece günah keçisi değiller mi?

Şu anda laik medyada aynı “dinci” medya gibi, amigo köşe yazarlarından bağımsız olarak Türkiye'yi aydınlatacağı yerde kendisinin bile emin olamadığı haberleri, çıkarımları ve yargıları vererek büyük bir bilgi kirliliği yaratmıyor mu?

İşte çoğunun seçim tahminleri.. Hepsi nasıl manşetleriyle bile çuvalladılar!

Kabul ediyorum…Türkiye'de şeriat tehdidini küçümsemek yanlış! Türkiye'de şeriat diye yanıp tutuşan Türkiye'yi günah-sevap temelinde yönetmek isteyen az sayıda fanatik var. Ve bu fanatikler medyayı da kullanıyorlar çok da tehlikeliler.

Ama fanatikleri teşhir edeceğim diye şeriat tehlikesi ile dindarlığı aynı kefeye koymak , içinde din geçen her çalışmayı, her olayı, her olguyu küçümsemek, dinin gerekleri ile alay etmek, pireyi deve yapmak çok ama çok yanlış...

Şeriatı türban, kara çarşaf, sakal, haremlik-selamlık, kadın eli tutmama, kadın doktorun erkek hastaya bakmaması İslam'ın yerel sayılabilecek simgesel göstergelerine indirgemek ayrıntıda boğulmaktan, Türkiye'yi de gereksiz ayrıntılarda boğmaktan başka bir işe yaramaz... Oysa gazetelerin bilimsel bir gözlükle sorunun özüne inmeleri gerekir.

Emin Çölaşan “laik” medya içinde bir semboldü..Bu yüzden günah keçisi oldu..Laik medyanın sorunu sadece Emin Çölaşan’ın ayrılmasıyla bitmez. Bilimsel gazeteciliğin kurallarını her alana uygulamaları ve Türkiye’yi zihinsel resmi ideolojiden kurtaracak adımları atmalarıyla biter.

Türkiye normalleşiyor.. Laik medyada bundan payını alıyor. Diyeceksiniz ki ya her şeyi dine göre çarpıtan dinci medya?..Yahu durun sıra onlara da gelecek.. Her yazıya ayetle başlayıp dua ile bitirmenin, her başı açığı o…pu, her içki içeni ayyaş görmenin hesabını onlarda da soracağız merak etmeyin.. Sabredin.. Türkiye “normalleşiyor” dedim.. ”Ilımlı İslamcı oluyor” demedim. Türkiye’yi ılımlı islami yönde kaydırdığını düşünenler yanılıyor. Kantarın topuzunu kaçırırlarsa ne olacağını görürler..

Kritik Köşe
Ünlü bir müzik grubu yolda yürüyor. Gökten Doritos düşüyor. Hep birlikte çıkıp “Where is the party?” diye cips pakedinin düştüğü apartman dairesini arıyorlar. O sırada ortaya çıkan komik görüntüler. Sonra partiye katılma.. Fikir güzel.. Ancak bu reklam az tanınan siyahi adamıyla da, ingilizcesiyle de Müslüman mahallesinde salyangoz satmıyor mu? Bu haliyle bu reklam global bir çuvallama değil mi? Ne yazık öyle.. Hedef kitlesinin hepsine dokunması mümkün değil..

Anket Yorum..
Geçen hafta ilk günlerde yorum yazan bir okurumdan yola çıkarak yazımın okunulurluğunu test ettim. Dediği gibi % 30 yazımın ne dediğini anlamamış.. Ama araştırmayı doğru okuyalım % 70’i de çatır çatır bir sonuç çıkarmış.. Demek ki yorum gönderirken “Ben anlamadım ya..” demekte fayda var. Sizin anlamadığınızı başkaları anlayabilir.